اگر ميدانستم اين آخرين دقايقي هست كه تو را ميبينم، به تو ميگفتم ( دوستت دارم ) و نمي پنداشتم تو خود اين را مي داني. هميشه فردايي نيست تا زندگي فرصت ديگري براي جبران اين غفلت ها به ما دهد . كساني را كه دوست داري هميشه كنار خود داشته باش و بگو چقدر به آنها علاقه و نياز داري . مراقبشان باش . به خودت اين فرصت را بده تا بگويي ، (مرا ببخش)،(متأسفم)،(خواهش ميكنم)،(ممنونم) و از تمام عبارات زيبا و مهرباني كه بلدي استفاده كن. هيچكس تو را به خاطر نخواهد آورد اگر افكارت را چون رازي در سينه محفوظ داري، بگو چقدر برايت ارزش دارند. اگر نگويي فردايت مثل امروز خواهد بود و روزي با اهميت نخواهد گشت . ٤٠ روز گذشت