هنر برای آدورنو، .در اصل به معنای «پراکسیس» و عمل است و نه «پوئزیس» یا شاعری و خلاقیت. او معتقد به «هنرورزی» (art doing) به‌جای «هنرپردازی» ‏(art making) است؛ نظریه­پردازی در پی یکسان­سازی و کلیت بخشیدن است و حال آنکه در کنش و عمل­ورزی، نایکسانی­ها و کثرات فرصت ابراز خود را خواهند داشت. پس آنچه مهم است، روش اجرای هنری و نه پردازش آن است. البته این هنرورزی فقط در خانه و به‌طور شخصی و فردی انجام نمی­شود، بلکه باید ارتباطی با جامعه نیز داشته باشد از همین‌روست که آدورنو می­گوید: «هنر در تقابلش با جامعه است که اجتماعی می­شود، و این وضعیت را فقط به‌مثابه هنر خودآیین می­تواند به‌دست آورد» یا «آنچه در هنر اجتماعی است، جنبش ماندگار علیه جامعه است» اما امشب ما هم براى فرار از دوزخ زندگى به تئاتر پناه ميبريم... بيگانه در خانه سيد محمد مساوات سالهاست عملگرايى در تو و گروهت موج ميزند و اين نهايتِ خلق است. تفاوت تو و گروهت نه تنها نبوغتِ بلكه انجام و انجام و انجام دادن است كه نبوغ معنايى نداره لاى اين همه تلاش.. امروز بعد از اين همه سال جايى ايستادى كه اين خون رو تو همه ى اجزا و عناصر نمايشت تزريق كردى از بازيگراى درجه يك و بدون نقص تا صحنه و لباس و نور و همه چى.. ناز شصتت نابين همتون..♥️🌱💎 @mosavat14 @ @mohammadalimohammadi @rominamomeni @maryamnourmohamadi @saba.kasmai #على_حافظپور #دينورزمام_حدده