اولین بار در فاصله ی استراحتِ چند دانشجوی لمیده جلوی دپارتمان نمایش دانشگاه تهران دیدمش. خیلی دقیق و منطقی برنامه هایش را شرح می داد تا رأی ما را برای ورود به شورای اصلی مرکز تئاتر تجربی به دست بیاورد که آورد و وارد شد. گذشت و من به نحوه ی رسیدگی مرکز اعتراضکی داشتم, هم کلام شدیم. به طرزی غریب پیچاند. کمی بعد که خودم هم وارد آن شورای مرکزی شدم فهمیدم چرا پیچاند که بماند! پویا سعیدی را در ساحت های مختلف شناختم و بعد از پنج سال از آن روز, حالا دیگر وقتش رسیده که اعتراف کنم همیشه مشتاق خواندن و دیدن متنی از او هستم. از یک جوان بیست و چهارساله حرف می زنم که جهانِ متن هایش از تجربه ای چهل ساله می آید. شاید کمی بیشتر. در مواجهه با آثارش به جزئیات فراوانی برخورد می کنید که در ساختاری درست و منظم قرار گرفته اند. اهل ادابازی های مرسوم نیست و کارش را بی سر و صدا انجام می دهد. خلقِ جدیدِ رفیق ما را که تندیس بهترین نمایشنامه را از جشنواره ی دانشگاهی گرفته و در جشنواره ی فجر نیز نامزد شده است, در تئاتر شهر تماشا کنید. "لانچر پنج" ( تماشای این نمایش به سربازها توصیه نمی شود) ساعت بیست و سی تئاتر شهر سالن سایه فروش بلیت در سایت تیوال نویسنده و کارگردان: پویاسعیدی, مسعود صرامی کاری از گروه هفتاد @pouya_saeedii #پویا_سعیدی #لانچر5 #تئاتر_شهر