خانه یعنی جایی که به آن برمی گردیم، معبدی شخصی که محرم جسم و جان عریان ماست. خانه یعنی جای خالی عزیزان سفر کرده. خانه یعنی درگوشی های خودمانی، خنده های بی بهانه و بغض های یهویی. خانه یعنی ما، یعنی خویشتنی که از آخرین خلوتی که با او داشتیم مدتها می گذرد. سکانس خنده خواهران "یه حبه قند "