; . یکی را از ملوک پارس نگینی گرانمایه بر انگشتری بود. باری به حکم تفرّج با تنی چند خاصّان به مصلّای شیراز برون رفت. فرمود تا انگشتری را بر گنبد عَضد نصب کردند، تا هر که تیر از حلقۀ انگشتری بگذراند، خاتم او را باشد. اتّفاقاً چهارصد حکم انداز که در خدمت او بودند جمله خطا کردند، مگر کودکی بر بام رباطی که به بازیچه تیر از هر طرفی می‌انداخت. باد صبا تیر او را به حلقۀ انگشتری در بگذرانید و خلعت و نعمت یافت و خاتم به وی ارزانی داشتند. پسر تیر و کمان را بسوخت. گفتند: چرا چنین کردی؟ گفت: تا رونق نخستین بر جای ماند. گه بود کز حکیم روشن رأی برنیاید درست تدبیری گاه باشد که کودکی نادان به غلط بر هدف زند تیری #سعدی #گلستان #در_فضیلت_قناعت