دو چمدان ٢٣ كيلويى وقتى #مهاجرت ميكنى بايد بدونى چهار هيچ عقبى يعنى بايد از #زير_صفر شروع كنى مثل كودكى كه تازه بدنيا اومده و #گيج_و_ويج به اطرافش نگاه ميكنه و دوست داره زودتر #بزرگ بشه و خودشو يك_شبه برسونه به آدمى كه به خاطرش مهاجرت كرده ممكنه #موهاى #سياهت چند ماهه اندازه چند سال جلوتر سفيد بشه سرعتشو دو چندان ميكنه اگه #ارثى هم از #موهاى_نقره اى_پدرت داشته باشى بگذريم از ديدن هر روزه خانواده بگذريم از بوى غذا وقتى سرزده به #خونه_پدريت ميرفتى بگذريم از اينكه حتى شده يه لقمه هم ازون غذا بايد ميخوردى تا غذاى اون روز تنشون بشينه بگذريم از #كوچه هاى_يوسف_آباد كه دست كم چنتا #كوچه_چهاردهم داشت بگذريم از #در_فلزى_لوزى_لوزيش كه قرار بود عوض بشه بگذريم از #آقا_افشين لوازم آرايش فروش پنجاه ساله محلمون كه جنساى فيك و ارزونش دوام و كيفيتى داشت كه محصولات #mac و #dior نداره بگذريم ازين كه #خيابوناى_تهران پر از#چاله_چوله بود بگذريم از #سيروس_خان_تعويض_روغنى محل كه #زرتشتى بود و به راحتى #مهاجرت كرد #سنحوزه و همه جووناى محل دلشون ميخواست جاى سيروس خان باشن از همه اينها گذشتم #دويدم_و_دويدم حالا اينجام .... اينجا هم كه خيابوناش چاله چوله داره ، آسمونش هم كه همون رنگيه ، يكم آبى تر توى يك سال اول روزى يك بار به خودم ميومدم #چرا_اينجام؟ #چرا_تنهام؟ #مگه_دنيا_چند_روزه ؟ كى دوباره جايگاهم توى #ايران رو به دست ميارم؟ #شازده_كوچولو از گل ميپرسه : #آدمها_كجان گل جواب ميده : باد اينور و اونور ميبردشون نه كه ريشه ندارن ... اين بى ريشگى حسابى اسباب دردسرشون شده اين صداى فكرم بود بهتره اين جمله شو براتون بگم هميشه آدمها جايى كه هستند رو خوش ندارن يك روز وقتى كه هنوز نميتونستم خوب صحبت كنم توى كافه يك كانادايى از من خواست ازشون عكس بگيرم وقتى ديد خيلى خوب نميتونم صحبت كنم با انگشت اشاره اى به دكمه كليك عكس روى گوشيش كرد و خيلى شمرده گفت press this ،،،press با خودم فكر كردم : مدل گوشى من از تو بالاتره چرا بايد اينطور فكر ميكرد همونجا ياد گرفتم يه جمله ميتونه روز و سرنوشت رو تغيير بده بايد مواظب حرف زدنمون باشيم هر لحظه همه چيز عجيب تر و سخت تر و بغض آلودتر ميشد اما چرا اينجاييم چرا همه اون خوبهارو گذاشتيم و اومديم جايى كه تازه با سى و هفت سال سن شروع جديدى داشته باشم چه چيزى برام مهم بوده چه چيزى منو آرومو آرومتر كرده تنها ميتونم بگم اينجا سرزمين فرصتهاست و اين بادكنكها كه هر كدومشون وزن تنها چند تار مو رو ميتونن تحمل كنن منو به پرواز درآوردن ادامه در كامنت... @sepidarmusic