. . Untitled Oil & Acrylic paint on canvas 100x120 CM 2019 زبان که گشوده می شه جز شکر و خیرخواهی چه می شه گفت... این اثر دومین اثر رنگ و روغن/ اکلیریک دوران پسا دانشجویی من هست. ( یعنی مشق شب کلاس نقاشی دانشگاه هنرم نبوده ) باید از شاهرخ مرتضوی تشکر کنم ( اگر این تشکر با توجه به میزان مهربانی او حقیقتا ممکن باشه ) که سفر بزرگ سال ۲۰۱۹ رو زیر سایه او شروع کردم. باید از مرتضی اسماعیلی تشکر کنم که این اثر رو تماما با وسایل و به تشویق او و در منزل اعجاب انگیز او خلق کردم. از لئا هاشمی عزیزم که در رنگ آمیزی کمکم کرد اگر چه این کمک گوشه کوچکی از انسانیت بی انتهای اوست. تشکر می کنم از آنجلینه اصغری عزیز و خانواده بزرگوارش که دومین نمایشگاه انفرادی من در پاریس رو کیوریت کرد که اولین نمایش این اثر در روزهای شیرین این نمایشگاه رقم خورد. از پانیذ رفیعی مهر عزیزم که انیمیشن دیوارنگاره او به نمایشگاه پاریس، جون دیگه ایی داد. از لیل دستل، امیر امینی و یان لبارس، اداره کنندگان فرهنگستان انوما نول پاریس که در برگزاری این نمایشگاه بسیار همراهی و یاری کردن . از عمو جهان مهربخش عزیزم و اشکان جوادی مهربون تشکر می کنم که در اون روزها، روزگاری طولانی تر از عرف رو مهمونشون بودم و دلهای بزرگشون نمی زاشتن احساس تعذب کنم. چطور ممکن بود این نمایشگاه برگزار بشه. این اثر خلق شه با این مقدار خاطره زیبا، بدون لطف و فداکاری این عزیزان و همینطور عده بیشتری از دوستان از جمله ترانه و فُرادا عينى، بابك مانى، رضا مرتضوى، كتى ويلهلم، مژگان آموزگار و.... . این اثر موقتا لوله شده و در گوشه ایی استراحت می کنه تا به خیر و خوشی در تهران هم به نمایش در بیاد.