عجب صبری طبیعت ساخته واسه ما عجب کوهی به جا مونده ازم عجب وحشیِ حال من برو و سر به این خونه نزن تو رو عزیز جونت قسم . . . عجب حالم گرفته است و عجب خون ریزی بد کرده دنیای من از تووم و . . . نمیرسن به هم خطای ما تو خط قرمز شدی رو آبیِ نقاشیم