آرزوهای بزرگ... دوستانم را دعوت میکنم این چندخط دل نوشته را حتما مروری کنند ونظری برایم بنویسند چراکه نظر دوستان واقعی بسیارمهم ومفید است. بگذارید ازاول شروع کنم اززمانیکه اولین خاطرات کودکیم را بخاطر می آورم، شاید کمی قبل ازرفتن به مدرسه و ادامه... هیچوقت بیاد ندارم چیزی را خواسته باشم وحسرتش بدلم مانده باشد همیشه پدرو مادرعزیزم همچون قهرمانانی بزرگ خواسته هایم را برآورد می کردند،مثلا عادتهای زشت بچگی که تاچیزی رامی بینی فورا میخواهی همیشه برای من آماده بود شاید به نظربعضیها لوس کردن ولوس بازی تلقی شود اما قاطعانه عرض میکنم نحوه شخصیت انسان ازهمان دوران شکل میگیرد به چه صورت؟ الان عرض میکنم، وقتی ذهن درگیرخواسته های کوچک وبی اهمیت نباشد به دنبال ارزوهای بزرگ است وهرفردی که عقده ای بدل نداشته باشد بدنبال آرزوهای بزرگش میرود وبرایشان تلاش میکند درکناراین موضوع موفقیتهای دیگران هم برایش لذت بخش است وخوشحال کننده. خوشحالم که این رابگویم درخیلی ازکارها یا اولین بودم یا جزو اولینها؛ جزو اولین کسایی بودم که درزمان بچگی ونوجوانی درصحنه های هنری حضورپیداکردم جزو اولین کسایی بودم که درقالب تیمهای مختلف ورزشی درچند رشته تاسطح استان پیش رفتم جزو اولین کسایی بودم که نوشته ها ومقالاتم مقام برترکشوری را بدست آورد. اولین نفری بودم که بهترین دوربین تصویر برداری را داشتم وهزاران مراسم ودهها هزارساعت فیلم گرفتم شاید اولین کسی بودم که رسما وارد سینمای حرفه ای شدم واسمم درتیتراژ چندین فیلم سینمایی وسریال معتبر درج شد. جزو اولین برنامه سازان تلوزیون بودم که تونستم برنامه های خودم را دراکثرشبکه های داخلی وخارجی ببینم و... خیلی چیزهای دیگه که لازم نیست بیان کنم وبراحتی میتوان نتیجه گرفت که خداراشکر؛ عقده ای نیستم، حسود نیستم، روراست وصادق هستم اما چرا... نمیخوام بعضی مسائل راپیش بکشم ولی خوشحالم که اینی هستم که باید باشم ، شاید جایگاهم درزادگاهم مناسب موقعیتم نباشد اما درجاهایی که باید موقعیت وجایگاه مناسبم را دارم وبرای توانایی ودانشم ارزش قائل هستند پس همه را به خودشان واگذارمیکنم چه دوستانم وچه دشمنانم .البته فکرنکنم دشمنی داشته باشم اما شاید عده ای ازموفقیتهایم خورسند نباشند پس اونها را باید به تفکر دعوت کنم انشاالله قضاوتشان شامل حال خودشان گردد وبه خودشان بیایند چون من درزندگی آرزوهایی دارم که برای رسیدن به آنها همواره تلاش میکنم وبه آن جاهایی که باید میرسم اگر زنده بمانم؛ اگرهم زنده نماندم قول میدهم تالحظه اخرکوتاه نخواهم آمد. در پایان دوستان رابه یاری و...به تعقل دعوت میکنم