. از دیشب شروع به دیدن مینی سریال The Queens Gambit کردم. سریالی که به نظرم یک شاهکار در ژانر درام محسوب میشه. داستان در مورد یتیمی به نام بت هارمن است که نبوغ فراوانی دارد و جلوه نبوغش در بازی #شطرنج نمود پیدا کرده است. بله شطرنج... در بستر روایتی تلخ و سیاه اما خوش‌تراش و زیبا... . شاید یکی از کسالت‌آور ترین مفاهیم دنیای واقعی برای ما شطرنج بازی کردن باشد تا آنجاکه احتمالا خیلی‌هایتان مانند من، چیز خاصی از شطرنج نفهمید و علاقه‌‌ی خاصی نداشته باشید. اما این سریال با بیننده کاری می‌کند که از خودش این سوال را بپرسد: شطرنج واقعا انقدر جذاب بوده و من نمی‌دونستم؟ تاثیر این اتفاق به خاطر شخصیت پردازی بی‌نهایت دقیق و کامل بت هارمن در ابعاد مختلف است. یک نابغه یتیمِ ضد اجتماع و منزوی... اما قوی و جنگجو... بت هارمن یک جنجگوی اندوهگین است که تمام تلاشش می‌کنند چیزی شبیه دیگران نباشد. ساخت شخصیت کمال‌گرا و وسواس بت هارمن توسط نویسنده یکی از مهم‌ترین اتفافات این سریال است که با بازی بی‌نظیر "آنیا تیلور جوی" این اتفاق کامل‌تر هم شده. اقتدار کارگردانی فیلم رو هم می‌شود سکانس به سکانس فهمید. فیلم به قدری خوب ساخته شده است که شما در تمامی تورمونت‌های بت هارمن کاملا می‌توانید حس و حال فیلم‌های اکشن را تجربه کنید. شاید هم یک دوئل غرب وحشی طور بسیار تکنیکی. نمی‌دانم واقعا این مینی سریال قرار بوده تا خوب ساخته شود یا به قید اتفاقات مختلف خوب شده؟ هرچه که هست، شما ببینید و لذت ببرید. حتما ببینید. دیدن سرگذشت بت در این روزهای غمگین حال خوب‌ کن ترین چیزی بود که می‌شد به آن چنگ زد... . پ‌ن: از وقتی چند قسمت اول مینی سریال رو دیدم، مدام حسرت می‌خورم و به خودم می‌گم، اگر در ایران فیلمنامه‌نویسی ایده این سریال رو به تهیه کننده یا کارگردانی میداد، قطعا و حتما علاوه بر تحقیر و توهین و تمسخر، در لیست سیاه سینمایی‌ها هم قرار می‌گرفت. فکر کن بری پیش تهیه کننده، بگی یه ایده دارم در مورد دختر یتیمی که عاشق شطرنجه. با لگد پرتت می‌کنن بیرون...میگن تگزاس و خوب، بد، جلف و دل و ... اینجور چیزا داشتی پاشو بیا. از این نظر زندگی خارج از ایران می‌تونه خیلی جذاب باشه #فیلمیباش #filmibash #thequeensgambit