هر دوره، هر واقعه و هر مقطعی برای خودش عکسی دارد که گویاتر از هزاران کلمه و تفسیر است؛ و معتقدم این عکس هم شاخص شناسنامه این روزگاران خواهد ماند بر جریده عالم. که هر شناسنامهای وقتی عکسدار شد، قابل ثبت است. در این زمانه و مخصوصا در همین روزهای پرفشار و پر خطر، باید از هر فرصتی برای آزاد کردن ذهن و شاید خندیدن و دمی رها کردن و دست گشودن بهره برد... وقتی مهربان باشیم، حافظ سلامت مردم را احتکار نکنیم، هوای کمدرامدی یکدیگر را داشته باشیم و از پاک بودن دست کناری، به اندازه دستان خود خشنود باشیم ... آنوقت جزو آنانی هستیم که میتوانیم اینچنین از تقابل آهن و آب ، قصه رهایی از بند ناپاکی بسازیم... ما، میمانیم. همین. *عکاس این عکس: علی حدادی اصل
13،684
123
1398/12/12