"کیهان" آقای حسین شریعتمداری امروز در کیهان در رابطه با کلیپ «کوچه‌ی نسترن» نوشته‌ایید: شعر این اثر تحقیرکننده را نیز یغما گلرویی سروده است. خواننده‌ای [ترانه‌سرایی] که با هر بادی به اهتزاز در می‌آید و صرف تأمین معاش شخصی‌اش اصلی‌ترین انگیزه برای سرودن است. او که تا دیروز با نهادهای حاکمیتی داخل ایران قرارداد می‌بست و از جمهوری ‌اسلامی ارتزاق می‌کرد، امروز سراینده نماهنگی ضدمیهنی شده که توسط جریان افراطی جنگ‌طلب خارج کشور تولید شده است. سه نکته را یادآوری می کنم حتا اگر حکایت میخ و سنگ باشد. ۱. جنگ‌طلب آن کسی‌ست که عکس موشک روی صفحه‌ی اول روزنامه‌اش چاپ می‌کند و بالایش تیتر می‌زند «مقصد بعدی دوبی». یادتان نرفته که؟ دو روز برای همین جنگ‌طلبی و دروغهایتان توقیف شده بودید. ۲. اگر من برای معاش خود می‌نوشتم از پس اجاره‌های تهران بر می‌آمدم و مجبور نمی‌شدم از آن شهر مهاجرت کنم. مثل بسیار شاعران صله‌بگیر و ثناخوانِ مازاراتی‌سوار که در شعرهاشان دم از قناعت می‌زنند و سکه و سوبسید می‌گیرند و حکومت را تبلیغ می‌کنند. من از قماش آنان نیستم وگرنه می توانستم مثل خیلی ترانه‌نویسان دونبش هم محض رضای امثال شما این‌طرف کار ارشادپسندِ باسمه‌ای کنم و هم آن‌طرف به شکل گمنام کار کنم و تا همین امروز غیر مجاز و ممنوع‌الفعالیت و ممنوع‌الکتاب و ممنوع‌الخروج هم نباشم و کار یدی نکنم. منت این ارتزاق را سرِ بردگان هنری خودتان بگذارید. اگر تا یک هفته‌ی دیگر هر گونه سند، یا قراردادی با امضای من مبنی بر همکاری ام و واگذاری ترانه ای از طرف من به هر نهاد حکومتی منتشر نکنید از شما شکایت خواهم کرد. شکی نیست شکایت راه به جایی نخواهد برد اما دیدن شما در جایگاه متهم، حتا برای چند دقیقه هم برایم مفرح است. ۳. ترانه‌ی کوچه‌‌ی نسترن، که سال ۹۲ در آخرین مجموعه‌ی من که برای سه چاپ مجال انتشار پیدا کرد چاپ شد، مثل چندین اثر دیگرم که با موضوع جنگ نوشته‌ام و توسط خوانندگان اجرا شدند نگاهی انسانی به جنگ دارد و کاش ویدئویش زودتر منتشر شده بود. نگاه این ترانه بدون شک ضد آن نگاهی‌ست که شما و امثال شما کوشیدید با فیلمهای باسمه‌ای و روایت غیرواقعی به خورد مردم بدهید و با تکیه به آن‌ها داعیه‌ی مالک خون شهدا بودن داشته باشید. سی و اندی سال تحریفات خود را در قالب هزار برنامه و رپرتاژ و کتاب تکثیر کردید، حالا این یک ترانه را که در همین دو روزه، خیلی از خانواده‌های شهدا آن را حدیث نفس خود دانسته‌اند تاب بیاورید. جنگی که یک ملت را برای هشت سال دچار خود کرده را نمی‌شود مصادره کرد. دوران این توهم طولانی گذشته است.