کودکی‌هایم اتاقی ساده بود قصه‌اي، دور اجاقی ساده بود شب که می ‌شد نقش‌ها جان می گرفت روی سقف ما که طاقی ساده بود می شدم پروانه، خوابم می‌پرید خواب‌هایم اتفاقی ساده بود زندگی دستی پر از پوچی نبود بازی ما جفت و طاقی ساده بود قهر میکردم به شوق آشتی عشق‌هایم اشتیاقی ساده بود ساده بودن عادتی مشکل نبود سختی نان بودو باقی ساده بود قیصر امین پور