«عبدالله» جوانی نصرانی که تازه اسلام آورده است، در جریان عروسی خود با «راحله»، دختر «زید»، ندائی می‌شنود که او را به یاری فرا می‌خواند. «عبدالله» به دنبال این ندا بیایان به بیایان و واحه به واحه تا کربلا می‌تازد و سرانجام به کربلا می‌رسد که عصر روز عاشورا است زمانی که «حقیقت» را در زنجیر... پاره پاره بر خاک... «حقیقت» را بر سر نیزه می‌بیند.