روزبه جعفری: واقعیت این است که صرفِ دانستن تکنیک، منجر به خلق احساس نمیشود. نوشتن فیلمنامه ای که حداقل های ساختار را رعایت کرده باشد، برای یک فیلم حرفه ای امتیاز نیست. بلکه جزو ملزومات کار است. یکسری از موارد قواعد سینماست.

روزبه جعفری: فیلمساز می‌تواند فضا بسازد. و با بازی‌های فوق العاده‌ای که از نابازیگران می‌گیرد، ما را به آن‌ها نزدیک کند.

روزبه جعفری: کاراکترها گویا کاریکاتورهایی هستند در دست فیلمساز. به دستور او عاشق می‌شوند. به دستور او مادرشان می‌میرد. به دستور او ناگهان زن می‌گذارد و می‌رود و ما متوجه نمی‌شویم که منطق روایت فانتزی است یا مانند داستان مضحک؟

روزبه جعفری: کارگردان و نویسنده راضی به زحمت نشده‌اند برای این اتفاقات دم‌دستی اشان کمی منطق و دلیل دست‌و‌پا کنند. انگار همه‌ی این رویداد‌ها فقط برای دور هم جمع شدن منوچهر هادی و همکارانش برای رفتن به برزیل و دور‌همی فیلم ساختن حادث شده است.

روزبه جعفری: ابد و یک روز دارای یک موقعیت و خط مرکزی است. حول این محور، داستانک‌هایی وجود دارند که قرار است موجب تکمیل موقعیت مرکزی، و تعیین جایگاه کاراکترها بشوند. اما این خط مرکزی به شکل محسوسی در مسیر درام دیده نمی‌شود.

روزبه جعفری: یک جمع بندی از تمام فیلم‌ها و شخصیت‌های فیلم‌های قبلی بنی اعتماد . یک نوع پرتره‌نگاری مستندگونه. در مورد تمام شخصیت‌ها و داستان‌هایی که در طول چند ده سال گذشته همراه آن‌ها بوده‌ایم و دوستشان داریم.