سوده موحدی: فیلم «خجالت نکش» با وجود بهره‌مندی از موضوعی خوب، عمیق نیست و عقیم مانده است. پس تعجب ندارد که کارگردان این فیلم برای پیشبرد داستان، به تمسخر مردم روستایی و انتقاد غیر سازنده از سیاست‌های کشور متوسل شود!

سوده موحدی: "آب‌نبات چوبی" با سناریویی ضعیف، شخصیت پردازی شکست خورده و بازی های متوسط، فیلمی بشدت بی رمق است.

سوده موحدی: فیلم‌نامه پر از دغدغه های اجتماعی است، اما از جسارت لازم برخوردار نیست، فیلم سوژه خوبی دارد و به معضلات خانواده‌ها می‌پردازد اما راه‌حل‌های کامل یا حداقل نسبی برای آن ارائه نمی‌دهد.

سوده موحدی: شکاف دلیل و امیدی برای بچه دار شدن و راهکاری برای رهایی از نگرانی در مورد سرنوشت کودک پس فردا، ارائه نمی‌دهد غافل از اینکه، از نگاه اسلام سرنوشت فرزندانمان بستگی به دسته‌ای از مقدماتی دارد که در اختیار انسان گزارده شده‌اند.

سوده موحدی: داوودی در این فیلم آسیب‏‌هایی که جوانان را تهدید می‏کند را بیان می‌کند ولی ظاهرا فراموش کرده که پس از شناسایی و تشخیص درد باید پی درمان را نیز گرفت یا لااقل حس امید به بهبود شرایط را در ذهن بیننده پرورش داد.

سوده موحدی: ساخت یک و یا چند فیلم برای شروع یک جریان فرهنگی یا فرهنگ‌آفرینی کافی نیست اما نوشتن تنها یک قصه برای خراب کردن ذهن مخاطب بسیار کارساز خواهد بود.

سوده موحدی: عصر یخبندان را ‌می‌توان یک پیشرفت در کارنامه هنری «کیایی» تلقی کرد؛ اما حساسیت در انتخاب محتوا و بهترین بیان، هنوز حلقه مفقود زنجیر هنری مصطفی کیایی است.

سوده موحدی: داستان اصلی فیلم می‌توانست تأثیرگذارتر باشد؛ اما جسارتی که در انتخاب سوژه ملتهب و حساس اسید‌پاشی و قصاص نشان داده شده است، زیر حجم شعارگونه، سنگین و پر مدعای فیلم گم می‌شود.