نقدی بر فیلم جوی

جنیفر لاورنس از آن دسته بازیگران جوان کمیاب –در هر دو دسته سینمای گیشه‌ای همچون مجموعه بازی‌های گرسنگی و حتی سینمای مهم و فصل جوایز- است که برای فیلم‌های کتاب بارقه امید و کلاهبرداری آمریکایی تحسین شده است. در جدیدترین فیلم‌اش جوی Joy که یک درام زندگی‌نامه‌ای است، او ممکن است هر دو گروه طرفداران را راضی کند.

این داستان جوی (با بازی جنیفر لاورنس) است: مادری که یک خانواده بزرگ دارد و اون حس می‌کند که هر کدام از نفر قبل رفتار عجیب‌تری دارد. در جوانی او یک رویاپرداز بود، اما تقدیر افق‌های ذهنی‌اش را در هم شکست و از هر کسی که در اطراف‌اش بود سرخورده شد. جوی در یک خانه کوچک با مادر و فرزندانش زندگی می‌کند. در زیرزمین همان خانه شوهر سابق‌اش سکونت دارد. آن‌ها هنوز با یکدیگر دوست هستند ولی وجه رومانتیکی بین‌اشان نیست. فیلم از جایی شروع می‌شود که پدرش رودی (با بازی رابرت دنیرو) وارد زیرزمین می‌شود. بعد از طلاق دادن همسرش، رودی برای زنان مسن نقش بازی می‌کند.
یک روز وقتی همه در حال کش‌مکش هستندريال یک ایده به ذهن جوی می‌رسد .... در مورد یک زمین‌شوی جدید. او شروع به طراحی یک زمین‌شوی با مداد شمعی‌های دخترش می‌کند و سرانجام به یک محصول واقعی می‌رسد. آخرین کسی که رودی را تحت تأثیر قرار داده، ترودی (با بازی ایزابلا روسلینی) است و رودی او را متقاعد به سرمایه‌گذاری می‌کند. ترودی تصمیم می‌گیرد نیمی از نیاز جوی را حل کند و برای نیمی دیگر از جوی می‌خواهد که خانه‌اش را در رهن بگذارد. بعد از روبه‌رو شدن به موانع کوتاه مدتی او به یک شبکه جدید به نام QVC و یکی از رئسای آن نیل واکر (با بازی بردلی کوپر) وصل می‌شود. در جریان راه اندازی این شبکه فروش خانگی با یک چالش منحصر به فرد روبه‌رو می‌شوند. این فیلم در یک لحظه به یادماندنی خوشحال کننده به پایان می‌رسد چیزی که در فیلم‌های اکران فصل کریسمس کمتر با آن روبه‌رو هستیم.
این فیلم را دیوید اُ راسل ساخته است کسی که دو فیلم تحسین شده کتاب بارقه امید و کلاهبرداری آمریکایی را در کارنامه دارد. هر دو فیلم یک امر ثابت را در فیلمسازی او نشان می‌دهد؛ بازیگران فوق العاده و جلوه‌های مناسب تکنیکال. تقریبا از همان تصویر آشفته ابتدایی، راسل پرتره‌ای از باور یک خانواده دیوانه را از رسیدن به فلاکت به موفقیت به تصویر می‌کشد. تنها مشکل فیلم بازیگران بسیار عالی رتبه‌ای هستند که در موقعیت‌های بسیار کوچک هستند. ویرجینیا مدسن، دایان لَد و سوزان لوسی برای قسمت‌های بسیار کوتاهی در نظر گرفته شده‌اند. درست مثل یک چشم بر هم زدن ظاهر می‌شوند و از جلویتان ناپدید می‌شوند. لحظاتی که مخاطب آرزو می‌کند کاش آن‌ها در طول زمان بیشتری بر روی پرده دیده می‌شدند.
جنیفر لاورنس یکبار دیگر قدرت و تسلط خود را در هر لحظه‎‌ای که روی پرده دیده می‌شود، به رخ می‏کشد. او به یک بازیگر نیرومند و دختری که از هر نقشی سربلند بیرون می‎آید تبدیل شده است. همان طور که فیلم را تماشا می‌کنید بازیگران شما را شگفت زده می‌کنند و مهمتر در مورد لاورنس به این فکر می‌کنید که آیا نقشی وجود دارد که او توانایی ایفای آن را نداشته باشد؟ او به سرعت با اکران فیلم می‌تواند خود را در فهرست نامزدهای جوایز آکادمی (اسکار) جای دهد. به راحتی هم این اتفاق رخ خواهد داد، جوی یکی از بهترین‌های سال 2015 است. این فیلم صمیمی و بامزه است با لایه‌های ضمنی و متوازن. فیلم کاملا احساس شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد و در قلبتان جای باز می‌کند و حتی صدای خنده شما را هم بلند می‌کند. این به آسانی در فهرست ده فیلم برتر سالم قرار گرفت.