ردپای بی‌تجربگی

« انزوا » از سوژه مناسبی برخوردار است. داستان مردی که از زندان خارج می شود تا همسرش را دفن کند اما در تقابل با آدمهای زندگی اش اطلاعات ضد و نقیضی از اخلاقیات همسرش در زمانش در زندان بدست می آورد، می تواند جذابیت بالقوه ای برای مخاطب سینما داشته باشد و او را تا انتهای داستان کنجکاو نگه دارد تا متوجه شود آیا زهره واقعاً دچار مشکلات اخلاقی بوده یا این صحبت ها به دلایل متفاوتی مطرح شده اند ؟

امیرعلی دانایی در فیلم انزوا

اما این داستان ساده اما پُرکشش ، با کارگردانی ضعیف علی عباس میرزایی سقوطی آزاد را تجربه کرده بطوریکه می توان در تمام دقایق فیلم ردپای بی تجربگی را در ساخت یک فیلم سینمایی جستجو نمود. « انزوا » نخستین تجربه سینمایی علی عباس میرزایی است، فیلمسازی که پیش از این آثار کوتاه شاخص و ارزشمندی که از او به نمایش درآمده و نوید ظهور نسل جدیدی از فیلمسازان را در سینمای ایران مطرح می کرد. اما او در « انزوا » بیش از اینکه توجه خودش را معطوف فیلمنامه نماید، به فرم و تکنیک های سینمایی پرداخته که در اینجا بی کارکرد جلوه می نمایند.

جمشید هاشم‌پور در فیلم سینمایی انزوا

استفاده مکرر و بی رویه از " جامپ کات " در بخش تدوین، آسیب جدی به اثر وارد نموده است. بطور کل فلسفه وجود جامپ کات در یک فیلم سینمایی معمولاً به صحنه هایی اطلاق می گردد که در آن تنش بالا بوده و ضرباهنگ کلی اثر نیازمند گام بالایی است. اما در « انزوا » ریتم کلی داستان نه تنها بالا نیست بلکه در دقایق زیادی از فیلم ، داستان بی خود و بی جهت به طول می انجامد و در این شرایط ، استفاده از " جامپ کات " بی مفهوم است و مشخص نیست که علی عباس میرزایی با چه منطقی حاضر به استفاده از چنین تکنیک هایی در نخستین ساخته سینمایی اش شده است.

 بهنوش بختیاری در فیلم انزوا

« انزوا » همچنین در بخش فیلمنامه علی رغم محتوای پُر مایه ای که در دقایق ابتدایی ارائه می دهد، نمی تواند در ادامه جذابیت خود را حفظ نماید و این ایراد مستقیماً متوجه شخصیت های فیلم و گره گشایی های ابتدایی آن است. شخصیت های فیلم اطلاعات قطره چکانی در طول داستان ارائه می نمایند اما به یکباره فیلم با گره گشایی بسیار سطحی و دور از انتظار، مخاطب را به فکر فرو می برد و ارزش های فیلمنامه نیز زیر سوال می رود. در این میان گره گشایی های آخر داستان بدترین محسوب می شوند که طی آن به یکباره همه چیز سیاه و سفید و غیرمنطقی می گردد.

انتخاب بازیگران هم از نکات عجیب فیلم محسوب می شود. حضور امیر علی دانایی در نقش اصلی فاصله بسیاری با خود شخصیت اصلی داستان دارد. می توان گفت دانایی در نقطه مقابل شخصیت پرویز قرار دارد و هرچند که تلاش کرده تا تصویر قابل قبولی از خود به نمایش بگذارد اما تلاش او به ثمر ننشسته است. دیگر بازیگران پرتعداد فیلم نیز به دلیل پرداخت گنگ فیلمنامه نتوانسته اند حضور درخشانی در فیلم داشته باشد. اما حضور سیامک صفری و جمشید هاشم پور در میانشان قابل توجه است و توجه تماشاگر را به خود جلب می نماید.

سیامک صفری در فیلم سینمایی انزوا

« انزوا » می توانست یکی از آثار تماشایی سال باشد اما با بی تجربگی کارگردان، این فرصت از دست رفته است و از نخستین تجربه فیلمسازی عباس میرزایی اثری به جای مانده که علی رغم موسیقی متن غنی اش، مشکلات عدیده ای چه در بخش فرم و چه در محتوا دارد. با توجه به سابقه درخشان عباس میرزایی در ساخت فیلم کوتاه ، به نظر می رسد باید به آینده او در سینما امیدوار باشیم به شرط اینکه توجه ویژه ای به محتوا داشته باشد و به دنبال استفاده از تکنیک های تدوین و فیلمبرداری بی مورد در روایت نباشد.

شما چقدر با این مطلب موافق هستید؟ نظر شما درباره این مطلب و اثر چیست؟ نظر خود را در پایین همین صفحه بنویسید. [منظوم تنها ناشر نقدها است و این به معنای تایید دیدگاه منتقدان نیست.]

شما نیز می‌توانید نقدها و یادداشت‌های خود درباره آثار سینما و تلویزیون را با نام خودتان در منظوم (معتبرترین مرجع نقد سینما و تلویزیون ایران) منتشر کنید. هم‌اکنون مطالب خود را به آدرس ایمیل Admin@Manzoom.ir برای ما ارسال کنید.

نقد، یادداشت، تحلیل، بررسی و معرفی منتقدین از فیلم‌های سینمایی، سریال‌ها و برنامه‌های تلویزیونی ایرانی را در صفحه نقد فیلم سایت منظوم مرجع سینما و تلویزیون ایران بخوانید.