خیانت یا ضدخیانت

پس از«نقطۀ کور»و«قیچی»حالا این«هفت‌ماهگی»است که قصد دارد چراغ سوم فیلم‌های خیانت‌محور را روشن کند. البته کمی با اما و اگر. تا اینجای جشنواره، تم خیانت دورخیز خوبی برای زدن رکورد دوره‌های پیشین داشته است. سه روز و سه فیلم.«هفت‌ماهگی»به عنوان سومین فیلم، داستان زوجی جوان با بازی باران کوثری و حامد بهداد است که انتظار نوزادی را می‌کشند و در آپارتمانی زندگی می‌کنند که مادر و خواهر شوهر نیز در طبقۀ بالایی آن هستند.

زن جوان به شوهرش شک دارد و خواهر شوهر نیز از همسرش به دلیل مسئلۀ خیانت جدا شده است. همسر خواهر شوهر با دوست او رابطه دارد و خواهر شوهر با دوست برادرش. شعار اصلی دوست خواهر شوهر هم این است که زن اگر سیاست داشته باشد می‌تواند همزمان چند گزینه را با هم مدیریت کند! در ادامه نیز شوهر متوجه رابطه‌ای میان همسر باردارش و مردی غریبه می‌شود و البته در پایان نیز پی به اشتباه خود پی می‌برد تا زنجیرۀ خیانت‌های فیلم کامل نشود. فیلم«هفت‌ماهگی»فیلمی کلیشه‌ای است با بازی‌های ضعیف و ناامیدکننده‌ای که گاهی حتی آزاردهنده می‌شوند.

پگاه آهنگرانی در ضعیف‌ترین نقش خود ظاهر شده است و با حرکات اضافی دست و گردنش خیلی زود در دقایق اول، دست خود را خالی می‌کند و حامد و بهداد و باران کوثری نیز چیزی برای عرضه ندارند. اما شاید مهم‌تر از هم ناتوانی فیلم‌ساز برای شخصیت‌پردازی‌ها باشد. برخلاف فیلم«ابد و یک روز»که کم مانده است گربه‌های داخل فیلم نیز را تبدیل به«شخصیت»کند، هیچ‌یک از نقش‌های فیلم«هفت‌ماهگی»به«شخصیت»‌نزدیک نشده‌اند و به شکلی برابر همگی در«تیپ»متوقف مانده‌اند.«هفت‌ماهگی»یک فیلم متوسط رو به ضعیف است که نه در فرم و نه در مضمون چیزی برای عرضه به مخاطبان خود ندارد.