ایمان کیایی: در فیلم فقط حرف از التهاب است، و اشاره به حوادث واقعی تابستان سال شصت و همچنین حمله به خانه‌ی تجریش، چون فیلم چیزی از جریان مقابل به ما نمی‌دهد، ابتر می‌ماند.

ایمان کیایی: سیاه و سفید بودن فیلم هم بی‌معناست. صرفِ چرکین بودن زندگی یک شخصیت اصلا نمی‌تواند دلیلی باشد بر سیاه و سفید بودن فیلم. در حالت فعلی سیاه و سفید بودن فیلم تنها یک پزروشنفکریست نه چیز دیگر.