حمیدرضا امیدی سرور: اگر ماجرای نیمروز از سطح فیلمی متوسط فراتر نمی‌رود تاحدی حاصل از همین سرگردانی میان لحظه‌هایی است که گاه بسیار خوبند و گاه بسیار ضعیف. در جذابیت مضمون فیلم شکی نمی‌توان داشت، چه برای آنها که آن روزها را به یاد دارند و چه برای آن‌ها که از آن هیچ نمی‌دانند.

حمیدرضا امیدی سرور: حین تماشای فیلم نفس به خصوص بعد از نیم ساعت اول که فیلم به ورطه کسالت افتاد و مدام کند و کند و کند تر شد، جوری که حتی زیبایی و شیرینی دختر بچه ای که فیلم را روایت می کرد و یا آن بارقه هایی از نوستالژی که از خوش ذوقی فیلمساز حکایت می کردند نیز نمی توانست چاره ساز باشند. مدام از خود می پرسیدم که فیلمساز چگونه می خواهد این قصه را که به جای پیش رفتن فرو می رود، تمام کند.

حمیدرضا امیدی سرور: مشکل حاتمی‌کیا این است که می‌خواهد مثل همان سالهای دهه شصت و هفتاد شعار بدهد و برای جماعت نسخه‌های سیاسی و اجتماعی بپیچد راستش بعید می‌دانم کسی اصلا حوصله این حرف‌ها را در این زمانه داشته باشد.