فرشته ابراهیمی

فیلم آبرومندانه ای بود . خیلی حرفه ای بود تصویر برداری و نکات هنری
اما دو تا ضعف بزرگ : اول: با تصورمن نسبت به جبهه فاصله داشت. حد اقل کتاب هایی که خوندم هیچ کدوم اینجوری تلخ و بی ذوق و مقوا نبودند .آقای توکلی کاش از پدرش یا از کسی که جبهه رفته بود درباره روحیه و دید رزمنده ها سوال میکرد، معلومه که اصلا هیچ ارتباطی با این فضاها نداشته توکلی و فقط خواسته فیلم جنگی بسازه. ژانر جنگی با ژانر دفاع مقدس فرق میکنه. پس نقد اول اینکه محتواش رو اگه ضد دفاع مقدس تعبیر نکنیم، حداقل باید بگیم بی ربط بود با دفاع مقدس و ادم های دفاع مقدس
دوم: کاش از اخر شروع میشد. خیلی ریتم کندی داشت. هر چقدر اخر فیلم خوب بود، شروع فیلم کند بود. وسطش هم متوسط بود