تنگه ابوقریب

‏تنگه ابوقریب‏ (1396)
‏THE LOST STRAIT‏

7.3
رای شما:
0/10
بر اساس رای 2409 کاربر
دفاع مقدس
یک
اکران شده در 1397/05/17

خلاصه داستان فیلم سینمایی تنگه ابوقریب
گاهی در زندگی در موقعیت‌هایی قرارمیگیری که بالاتر از اهمیت مرگ و زندگی شخصی است. گاهی مرگ و‌ زندگی یک کشور در گرو تصمیم توست. از میدان ندا می‌آید، هرکس بترسد زودتر می‌میرد... حال ببینیم چطور غیرت بر قدرت نظامی چیره می‌شود.

برنده 6 و نامزد 11 سیمرغ بلورین از جشنواره فیلم فجر
29 امین اثر از 50 فیلم برتر منظوم
آهنگ تیتراژ فیلم تنگه ابوقریب
پخش آنلاین موزیک
دانلود آهنگ

متن آهنگ تنگه ابو قریب امیرعباس گلاب

گشنه و تشنه و زخمی … ♪♪
پشت هم تحریمو تحریم !! ♪♪
ما هنوزم بعد ۳۰ سال ♪ وسط ابوقریبیم ! ♪♪
تنگه ای که توی ♪ حفظش رد یک معجزه پیداس ♪♪
تنگه ای که دشمن ♪♪ از اون کل آبادانو میخواست ♪♪
درد عالمو کشیدیم … ♪♪
این روزا دردی نبینیم !!
ما جوون دادیم که امرو … !! ♪♪ز
نا جوون مردی نبینیم … ♪♪
درد عالمو کشیدیم … ♪♪
این روزا دردی نبینیم !!
ما جوون دادیم که امرو … !! ♪♪ز
نا جوون مردی نبینیم … ♪♪

♪♫♪♫♪♫♪♫♪♫♪♫

واسه اینکه خوردن حق … ♪♪
بین مردم جا نیوفته !!!!! ♪♪
خیلیا رفتن که این خاک … ♪♪
دست خیلیا نیوفته ♪♪
روی مین رفتن که امروز ♪♪
زیر پامون مین نباشه … ♪♪
جونشونو هدیه دادن !!! ♪♪
حال مردم این نباشه ! ♪♪
درد عالمو کشیدیم … ♪♪
این روزا دردی نبینیم !!
ما جوون دادیم که امرو … !! ♪♪ز
نا جوون مردی نبینیم … ♪♪
درد عالمو کشیدیم … ♪♪
این روزا دردی نبینیم !!
ما جوون دادیم که امرو … !! ♪♪ز
نا جوون مردی نبینیم … ♪♪
نمایش بیشتر
آهنگ تیتراژ تنگه ابوقریب با صدای امیرعباس گلاب
مدیسا مهراب پور: اغراق بیش‌ازحد در نمایش بدبختی که پایه ثابت آثار توکلی ست در اینجا شدیداً به ضرر فیلم تمام می‌شود و هرچه را به‌سختی رشته کرده‌اند، پنبه می‌کند.فیلم قرار است با پرسه‌زنی‌های سیالش یک نوگرایی در ژانر خودش باشد و بدعت جدیدی را بنیان بگذارد اما درنهایت تنها تبدیل به یک مرثیه‌سرایی می‌شود.
علی منصوری: “تنگه ابوقریب” یکی از بهترین فیلم‌های سینمای دفاع مقدس و بهترین فیلم بهرام توکلی است. او میدان جنگی را به نمایش گذاشته که هرچند شبیه به تمام میدان جنگ‌های دنیاست اما کاراکترهایی در نقش رزمندگان ایرانی در آن مبارزه می‌کردند که شبیه انسان‌های هیچ کجای جهان نبودند و نیستند.
یاسمن خلیلی‌فرد: «تنگه ابوقریب» بی‌تردید یکی از بهترین فیلم‌های سینمای ایران در سال‌های اخیر است که می‌توان آن را مجموعه درستی از انتخاب‌های بهرام توکلی دانست. فیلمی که به شکلی مستندگونه راوی لحظات تاریخی فراموش شده و توامان تراژیکی در سال‌های جنگ است و این نگاه هوشمندانه به "جنگ" در جای خود شایسته تقدیر است.
محسن شهمیرزادی: حرف ابوقریب از صلح است آن جایی که در طلایی‌ترین دیالوگ‌ها عنوان می‌شود که برای دفاع اینجاییم، آنجا که گفته می‌شود برنده جنگ اونیه که سلاح می‌فروشه، آن جایی که قاضی این جنگ نوجوانی است که تنها برای عکاسی آمده است، اما دشمن از او به ناچار رزمنده‌ای اسلحه به دست می‌سازد.
ویدئو کلیپ فیلم سینمایی «تنگه ابوقریب»، با صدای «امیر عباس گلاب» و ترانه سرایی «روزبه بمانی» ساخته شده است.
در نظرسنجی مجمع نویسندگان و منتقدان سینمای انقلاب دوره سال 1396، فیلم سینمایی «تنگه ابوقریب»، «به وقت شام»، «لاتاری»، به عنوان سه اثر برتر جشنواره فجر انتخاب شدند و فیلم‌های سینمایی «شعله‌ور» و «مغزهای کوچک زنگ‌زده»، به صورت مشترک در رتبه «پنجم» قرار گرفتند.
فیلم سینمایی «تنگه ابوقریب»، پدیده «سی‌و‌ششمین جشنواره فیلم فجر»، بود که با کسب ۶ سیمرغ توانست «پرافتخارترین فیلم» این دوره از جشنواره فجر لقب گیرد.
سوتی های فیلم تنگه ابوقریب (0 سوتی)
(جواد عزتی): اینجا هر کی بترسه زودتر میمیره.
(جواد عزتی): توی جنگ فقط اونایی که اسلحه می فروشن برنده هستن!
جزئیات بیشتر از فیلم تنگه ابوقریب
شعار فیلم: اینجا هرکس بترسه زودتر میمیره
محصول: سازمان هنری رسانه‌ای اوج
پخش کننده: موسسه بهمن سبز
میزان فروش: 5،639،414،000 تومان
سوالات نظرسنجی ( 8 سوال)

فیلم ارزش یک بار دیدن را دارد؟


فیلم از لحاظ فنی و هنری باکیفیت ساخته شده است؟


تیم بازیگران، نقش‌ها را خوب بازی کردند؟


داستان و ساختار فیلم غیرتکراری و جدید بود؟


حرف و پیام فیلم، مفید و ارزشمند هست؟


بعد از پایان فیلم به آن فکر می‌کردید؟


فضای فیلم با فرهنگ خانواده شما سازگار است؟


فضای فیلم مناسب کودکان است؟

نظر خود را ثبت کنید
ارزیابی مردم از فیلم تنگه ابوقریب (از مجموع 114 رای)

ارزش تماشا
8.7
خوش ساخت
8.3
بازیگری
8.3
خلاقانه
6.6
محتوای مناسب
7.9
تفکربرانگیز
7.1
مناسب خانواده‌
7.9
مناسب کودکان
2.3
رای شما:
0/10
حداقل کارکتر بررسی: 0 /60
بررسی‌های مردم درباره فیلم تنگه ابوقریب (300 بررسی)
کاشف استعداد سحر
منظورتون رو متوجه نشدم
0 لایک
1399/03/31
حمید ارضی
نه ستاره
0 لایک
1399/04/01
کاشف استعداد سحر
وااای حواسم نبود
0 لایک
1399/04/01
کاشف استعداد سحر
ایراد نگرفتم سفوف خان پدر من ۲۷ماه کامل ایسارگر بودن (در زمان جنگ خدمت کردن و جانباز شیمیایی هستن ،خودش این لحظات رو زندگی کرده )
فکر میکنم احترام به بزرگتر رو بلد باشین
0 لایک
1399/04/01
کاشف استعداد سحر
خب چ ه بهتر خودتون هم اون موقع بودین شما دوباره فیلم رو ببین و به فریاد ها توجه کن یه مقدار زیاده
0 لایک
1399/04/01
کاشف استعداد سحر
من فقط نظر پدرم رو گفتم همین ایراد نگرفتم
0 لایک
1399/04/03
مهدی فرهمند
در ابتدا باید بگویم،هر کسی درهر مقام وجایگاه،گوشه ای از تاریخ پرغرور کشورمان را بازگو کند یا به تصویر بکشد،مستحق تقدیر وتشویق واحترام است.اما اینجا باید بحث فن وسینما کرد.من از منظر سینما،تنگه ابوقریب را فیلم درخشانی نمیدانم.تنگه ابوقریب،شاید به واسطه سکانسهای پرحادثه وپر جنب وجوشش فیلم جذابی به نظربرسد اما این برای فیلم خوب شدن کافی نیست.مهمترین ایراد وارد به فیلمِ بهرام توکلی،فیلمنامه است.جایی که شخصیت پردازی به درستی صورت نگرفته وبیشتر بایک فیلم تیپیکال مواجه هستیم.فیلم یک پروداکشن بزرگ وپربازیگر است اما هیچ ارتباط منطقی ومنسجمی بین کاراکترها برقرار نیست!روند شکل گیری داستان بسیار منقطع و گنگ است.مثلا یک شخصیت وارد قصه میشود وبدون اثربخشی در ذهن مخاطب،به نقطه دیگری پرتاب میشود!به همین دلیل از اواسط فیلم وباشروع کارزار،دیگر دغدغه تماشاگر دنبال کردن شخصیتها نیست!چون بدلیل پرداخت ضعیف،برایش کم اهمیت شده اند وبیشتر آن زد وخوردها وبزن وبُکشهاست که درنظرش مهم جلوه میکند!(درست برخلاف نمونه مشابه هالیوودی فیلم،یعنی«نجات سرباز رایان» که با پرداخت دقیق وهوشمندانه شخصیتها،تماشاگر بیشتر به سمت بار دراماتیک قصه هدایت میشود تا صحنه های نبرد)البته شاید این ایراد را بتوان با این استدلال که تنگه ابوقریب، اولین تجربه توکلی در سینمای جنگ است واین فضا، کاملا متفاوت با درامهای شهری اوست،توجیه کرد.مشکل بعدی تنگه ابوقریب،بازی بازیگران است که به جز «جواد عزتی» که بازی روان ویکدستی ارائه کرده،سایر بازیگران نتوانسته اند به خوبی از عهده نقششان بربیایند.مثل «مهدی پاکدل» که درقامت فرمانده اصلا خوب نیست و یا «امیر جدیدی» که به اعتقادمن،ضعیف ترین بازیگر فیلم است!(ارجاع میدهم به مهمترین سکانس بازی جدیدی درفیلم،لحظه موجی شدن او که با بازی بسیار تصنعی وبد جدیدی همراه است).نقطه عطف تنگه ابوقریب اما،بی شک فیلمبرداری فیلم است.هرچند دوربین روی دستهای خضوعی ابیانه،دربرخی سکانسها آزاردهنده است،اما درکل فیلمبرداری دقیق ودرخشانی را شاهد هستیم.خضوعی با علم به اینکه(بدلیل تفکر خاص بهرام توکلی در دکوپاژ ونیز چینش صحنه ها) قرار است سکانسهای بدون قطع وطولانی تر از حد معمولی را شاهد باشیم،وارد کارزار شده وبا قاب بندیهای کم نقصش،یک کلاس آموزشی به راه می اندازد!پایان بندی فیلم،یک پایان درست وتاثیرگذار است.جایی که سربازان غیور گردان عمار،برغم تشنگی و تدارک کمتر،مانع از عبور دشمن از تنگه استراتژیک ابوقریب میشوند.سکانس شهادت جواد عزتی ونیز لحظه تفنگ برداشتن بازیگر نوجوان فیلم که اشاره دقیقی به از راه رسیدن نسلی جدید برای دفاع از میهن دارد،جزو‌ بهترین سکانسهای سینمای جنگ تا امروز به شمار میروند.
16 لایک
6 نظر
1398/05/06
نیلا مفید
لایک اول😊
1 لایک
1398/05/06
مهدی فرهمند
سپاسگزارم🌺
1 لایک
1398/05/07
پویان حلاج
استاد انقدر زیبا نقد می کنید که هیچ نکته ای از قلم نمی افته.لذت بردم
5 لایک
1398/05/07
مهدی فرهمند
لطف دارید جناب حلاج.سپاسگزارم⁦❤️⁩
1 لایک
1398/05/07
مهرداد فاضل
نقدی دقیق،جامع و کامل.👏👏👏
2 لایک
1398/05/07
مهدی فرهمند
سپاس از لطفتون⁦❤️⁩
1 لایک
1398/05/07
یلدا
عالی به تمام معنا با بازی های فوق العاده و فیلمبرداری عالی
1 لایک
0 نظر
1398/05/06
سام کارگردان
سامان راحمی نظرت را منظوم بزودی پاک می کنه
1 لایک
0 نظر
1398/05/06
سام کارگردان
خیلی باحال بود بعضی از جاهاش کمدی بود ولی وقتی به جنگ رفتند خیلی ناراحت کننده بود
1 لایک
0 نظر
1398/05/06
سپیده علیمرادی
بنظرم داستان کاملی مثل همه ی فیلم های دفاع مقدس نداشت و یک تیکه از جنگ رو بنمایش میذاشت ..با بازی عالی جواد عزتی و امیر جدیدی
1 لایک
0 نظر
1398/04/31
سپیده علیمرادی
فیلم تنگه یه قدم مهم رو به جلو برای صنعتی شدن سینمای ملی است
1 لایک
0 نظر
1398/04/31
محسن محمودزاده
تنگه ابوقریب جزء با کیفیت ترین فیلم های ایران قرار دارد دیدن آن بسیار لذت بخش خواهد بود
3 لایک
0 نظر
1398/04/31
صبا فقیه سبزواری
خطر لو رفتن داستان
من که واقعا اشکم با این فیلم در اومد
بازی بازیگران هم خیلی درخشان بود
8 لایک
0 نظر
1398/03/07
مریم ع
فیلمی بسیار زیبا و آموزنده. من که بعد از دیدن فیلم با اینکه 13 سالمه ولی واقعا سختی های جنگ رو متوجه شدم و لذت بردم
1 لایک
1 نظر
1398/02/22
پرزیوال
🤣
0 لایک
1398/10/20
سامان راحمی
برای ساخت این فیلم فقط پول خرج کردن. دریغ از یک فیلمنامه و به خصوص کارگردانی منسجم. فیلمنامه که در بازسازی یک رویداد واقعی بسیار ضعیف بود و فقط دنبال این بود که چند تا دیالوگ مکش-مرگ-ما توی فیلم بگنجونه (مثل: «...چرا ما شیمیایی نمی زنیم؟» از زبان یک نوجوان، که قراره این حس رو در بیننده القا کنه که این فیلم قراره در پاسخ ، با تزریق خردی که این نوجوان خام ازش بی بهره ست، نمایشی از مرام جنگ ایرانی باشه تا بیننده رو ترغیب به تماشا کنه) که اغلب فیلم هایی هم که حرف خاصی برای گفتن ندارن با آوردن این دست دیالوگ ها توی آگهی های تلویزیونی عملا همه ی ورق هاشون رو رو می کنن و بیننده توی سینما متوجه میشه که هرچی رو قرار بود ببینه دیده و باقی فیلم به غیر از فیلمبرداری ها و جلوه های ویژه پرهزینه یک مشت حرف تکراریه از قبیل عشق به رفتن به خط مقدم که باعث سرپیچی از دستور مستقیم مافوق میشه و قبلا هم کم ندیدیم (بگذریم از این حقیقت که کلید موفقیت در اطاعت از دستوراته و هرگونه ناهماهنگی بین قوای زیردست ناشی از عملکرد خودسرانه می تونه فاجعه به بار بیاره که البته با کارگردانی زیرکانه می شد از این المان برای افزایش بار قهرمانی فیلم بهره برد که نشد!) یکی از بزرگترین ضعف های کارگردانی در این فیلم هم سردرگم گذاشتن بیننده بین عملیات های مختلف در طول فیلمه که عملا مخاطب تشخیص نمیده که آیا شخصیت ها دارن به رسیدن به هدفشون که همون حفظ تنگه باشه (که در اول فیلم هم بهش اشاره شد) نزدیک میشن یا نه بنابراین در انتها احساس میشه که فیلمی بی هدف رو شاهد بودیم. تو فیلم هایی که به اصطلاح مجموعه ای از عملیات ها با اهداف مشخصی روایت میشن باید اول برای هر کاراکتر ریز اهدافی رو مشخص کنن تا بیننده بدونه در هر لحظه اون کاراکتر چقدر تا رسیدن بهش فاصله داره تا اینطوری حس تعلیق و تب و تاب رو در هر لحظه ایجاد کرده (بیننده اگر ندونه کاراکتر ها کجای کارن چطور دچار استرس یا هیجان بشه؟) و ارتباط بین تأثیر اعمال هر کس بر دیگری و نقشش در پیشرفت فیلم معلوم بشه. برای مثال توی فیلم «لیلی با من است» در آخر فیلم همه می دونستیم که باید اون چندتا تانک منفجر بشن، یا توی فیلم «دکل» می دونستیم که باید دیده بان های دشمن از کار بیفتن یا در «بلمی به سوی ساحل» هدف نیروها رو از بازگشتشون می دونستیم (همگی اهدافی جزئی بودن در خدمت هدفی بزرگتر) در حالی که توی این فیلم از همون ابتدا می دونیم که هدف بزرگتر قراره حفظ تنگه باشه ولی عملا نمی دونیم برای رسیدن بهش چه ریز اهدافی باید حاصل بشن و تنها چیزی که می بینیم مقاومته و مقاومته و مقاومت که نمی فهمیم بالاخره داره جواب میده یا نه و فقط سعی می کنه یک حس تکراری دلسوزی سطحی رو به خاطر سختی هایی که شخصیت ها متحمل میشن (که با توجه به ژانر دفاع مقدس از قبل می دونیم که قراره بشن و چیز جدیدی نیست) در مخاطب ایجاد کنه. به همین منوال، در انتها هم معلوم نمیشه به چه دلیل و در نتیجه ی چه عمل یا عملیاتی دشمن ناگهان عقب نشینی می کنه (که احتمالاً یکی از دلایلش به پایان رسیدن زمان فیلمه). خلاصه اینکه از بهرام توکلی بعید بود! هرچی نباشه «هر کسی را بهر کاری ساختند»...برو ژانر خودت رو کار کن داداش!
6 لایک
1 نظر
1397/12/12
سید محمد موسوی
سلام.
خیلی درست گفتی. از این زاویه بهش نگاه نکرده بودم. من گمون کنم میخواسته ی مرثیه بخونه که خوند و رفت. همین.
0 لایک
1397/12/13
علی امانی
تنگه فیلم خوش ساختیه بازی هاش بسیار خوبه مخصوصا امیر جدیدی ولی فیلم نامه یکم رها شدست و نگاه متفاوتی به جنگ داره
4 لایک
0 نظر
1397/12/01
علی
هدف خاصی نداشت فقط به تصویر کشیدن صحنه های جنگه ، البته حس جنگ رو خوب انتقال میده
1 لایک
0 نظر
1397/11/20
میثم
از نظر من که فیلم عالی ای بود و واقعا جلوه های ویژه عالی ای رو به کار برده بودند
1 لایک
0 نظر
1397/11/11
آرتاس منتیل
منم برای کامنت شما متاسفم که نگاهتون اینقدر تند و ضعیفه.
5 لایک
1397/11/09
حمیدرضا
ای کاش دلیل تند و ضعیف بودن رو هم میگفتید من دلایل برای بد بودن این فیلم رو گفتم
0 لایک
1397/11/09
میثم
داداش میخوایی پاچه بگیری
1 لایک
1397/11/11
علی پناه
نشون دادن جنگ و جلوه های ویژه که نشد فیلم والا انقدر که از فیلم تعریف می کردن من انتظار فیلم سه تیغ اره ای رو داشتم و اینکه فیلم روز سوم لطیفی خیلی از همه لحاظ قوی تر از این فیلم بود
2 لایک
1397/11/11
ماهان
بیشتر مستند بود ولی عالی بود
2 لایک
0 نظر
1397/11/08
علیرضا حیدری سلام... شاید تنها در دفاع از این فیلم پر هزینه با تمرکز بر نشان دادن فیزیک جنگ و سیاه مشق کارگردانی که تاکنون بیشتر از متون ادبی اقتباس کرده است و خواسته کشت و کشتار و دست و پا قطع کردن را نشان دهد و حتی از توان بازیگرانش هم بخوبی استفاده نکند و حتی اگر به کلیشه پناه می برد و فرمانده را نیز از بازیگران قبلی این نقش استفاده می کرد موفق تر بود و یا به جای سال 96 در سال 66 این فیلم را به مردم نشان می دادیم تاثیر گذار تر بود و حتی از رقبای پیشکسوت خود در کارگردانی فیلم جنگی هم جلوتر قرار می گرفت و البته نیم نگاهی به برخی فیلمهای جنگی خارجی هم داشته میتوانستیم جوایز جشنواره را خارج از رانت و توجه ویژه ای به او و تهیه کننده اش که این روزها کارهای سفارشی انجام می دهد را نادیده گرفته و بگوییم از تجربیات همکاران قبلی خود بهتر است ... ولی همان سکانس ابتدای فیلم و آرامش قبل از طوفان یک شروع خوب برای یک فیلم جنگی است و دیگر هیچ.... با این همه به خاطر طولانی شدن فیلمبرداری و سختی های ساخت این فیلم بیگ پروداکشن به همه عوامل خسته نباشید می گویم و آرزوی توفیق دارم و به امید فیلم های بهتر از آنها...
2 لایک
0 نظر
1397/11/08
سام فیلم جذابی بود من گریه کردم
0 لایک
1 نظر
1397/10/26
میثم
من هم
0 لایک
1397/11/11
مهنا
خیلی عالی بود
1 لایک
0 نظر
1397/10/12
ک-ش
تنگه ابوقریب فیلم سینمایی یا مستندی احساسی؟؟؟
سخنم رو با این جمله آغاز می کنم فیلم تنگه ابوقریب فیلمی در ژانر دفاع مقدس اما خالی از ارزش ها،مقدسات و هدف های دفاع.
فیلمنامه فیلم در بیان و جلو بردن داستان دچار اشکالات و نواقص زیادیست و در این موضوع هیچ شکی نیست اما اینکه کارگردان تا چه اندازه تونسته ضعف های خود رو در نوشتن در فیلم برطرف کنه حائز اهمیت هست.
چیزی که بیشتر از همه فیلم رو دچار سردرگمی می کنه شروع و پایان نامناسب و کاملاً احساسی فیلم هست چرا که فیلم نه شروع خوب و قدری داره نه در پایان این مهم مشاهده می شه.
در برخی صحنه ها نیز فیلمنامه خوب و مناسب پیش میره اما کارگردانی ضعف داره بخصوص در صحنه های نیمه دوم داستان که اصلاً دوربین حرکات مناسبی نداره.
شخصیت های اصلی داستان خودشون رو گروه و مهمتر خانواده میدونن اما در لحظات زیادی هیچ اتحادی بین اون ها نیست و بیشتر نگرانیست تا اتحاد حتی این عدم اتحاد و جلوتر هم میره و در بیان چند دیالوگ نبود این وحدت بین یگان ها نیز خودنمایی می کنه.
در کل با ریز شدن در عمده دیالوگ ها و صحنه های فیلم این مسئله خودنمایی می کنه که فیلم بیشتر دنیوی و احساسی هست تا ارزشی و مستندوار شدن پر از اغراق فیلم در برخی صحنه ها این دنیوی بودن رو بیشتر به تصویر می کشه.
به جز یک یا دو صحنه عمدتاً ناامیدی و یاس در چهره ها و متناسب با او در کلیت داستان نهفته و هر زمان نویسنده در بیان دیالوگ و یا پاسخی یا حتی اتمام صحنه و برداشتی کم میاره پای انفجار و تیراندازی به میون میاد.
در صحنه ای دیالوگی بیان می شه که رابطه مستقیمی داره با نگاه الان مسئولین،دیالوگی که میگه "کاش می شد آدم هیچی یادش نمونه." حرفی که بیشتر تکیه بر دنیا داره و از یاد بردن حماسه و رشادت هایی که یادآوریش الان برا خیلیا لازم و ضروریه.
در انتهای داستان نیز با افرادی خسته و در حال فرار مواجه می شیم که ناگهان خبر عقب نشینی و فرار دشمن متجاوز اعلام می شه اون هم با کلی ابهام و سوال،چرا که علت این عقب نشینی با مستندات تصویری که داستان به ما نشون میده کاملاً نامشخصه،بعد از اون هم در پایانی واقعاً نامناسب باز هم با فقدان امید و نشاط و هدف مواجه می شیم،پایانی پر از خستگی و تهی از ادامه راهی که از برپایی سرزمین ایران آغاز شده.
البته ناگفته نماند برداشت ها و دیالوگ های زیبا هم در فیلم هست که واقعاً جای تامل و تحسین داره و با افتخار میگم زیبایی ها و نقاط قوت فیلم حتی اگه بیان نشه تحسینش رو به دنبال داره پس ضمن دونستن این موضوع و خسته نباشید به عوامل تنگه ابوقریب من این اثر رو مستندی احساسی میدونم تا فیلمی با ارزش های دفاع مقدس،فیلمی که هدفش اینه با اغراق احساسات مردم رو برانگیخته کنه نه بیدار شدن مردم رو و تنها چیزی که از این اثر در ذهن به خاطر می مونه حس افسردگی و احساسی شدن از برخی صحنه های این اثر هست.
4 لایک
4 نظر
1397/10/10
ممل
نقد عالیه:)
0 لایک
1397/10/14
علی فیلم بین
ایرادی که به کارگردانی و دوربین گرفتین رو موافق نیستم. به نظرم کارگردان سنگ تمام گذاشته بود و دوربین هم کاملا در تعقیب شخصیت های فیلم بود. به نظرتون چرا بیننده خودش رو وسط میدان جنگ تصور میکنه با دیدن فیلم؟ دقیقا به خاطر همین خنثی نبودن دوربینه که به خوبی شخصیت ها رو تعقیب میکنه و مخاطب هم دنبال حوادث و سکانس ها کشیده میشه.
فیلم قراره روای ماجرایی باشه که مخاطب به خوبی فضاش رو میشناسه پس این وسط چطور میشه کشش ایجاد کرد که مخاطب میخکوب بشه؟ مخاطب رو میخکوب میکنه به خاطر توانایی کارگردان و توانایی در یک فضاسازی طبیعی. یعنی دقیقا چیزی که رسالت اصلی یک اثر دفاع مقدسه.
ایراد و ابهام های داستانی چیزیه که خیلی ها به فیلم وارد کردن که من هم منکر اش نیستم. یک عده این رو یک ایراد جدی می دونن و از امتیازش کم میکنن و یه عده هم معتقدن جنگ قصه نمیخواد و اولویت با فضاسازیه. این به نظرم یک چیز کاملا سلیقه ای هست که هر دو گروه نظر شون محترمه.
اصولا بیش تر سکانس ها بر پایه ی تعقیب و گریزه و به نظرم اتفاقا کاملا اتحاد بین شخصیت های فیلم وجود داره ولی از نوع خودش! مثل اون سکانس تیر خوردن به شاهرگ یکی از نیرو ها که بعدش دوستان خودی به سراغ اش میان.
فیلم احساس مخاطب رو جریحه دار میکنه چون تنها اسبابی که در اختیارشه همینه!
فیلم با همه ی اون چیزی که داره خودش رو جلو میبره.
من این عنوان رو می پسندم: تنگه ی ابوقریب و روایت شکوه سیاه جنگ!
0 لایک
1397/10/16
ک-ش
ضمن احترام به نظر شما و تمامی دوستان من تنها برداشت خودم از فیلم رو بیان کردم.
0 لایک
1397/10/16
الهام فرهنگ
از اینکه تلاش کردین ابعاد بیشتری از فیلم رو برامون باز کنید ممنونم
0 لایک
1397/12/10
آرتاس منتیل
دقیقا فیلمنامه مشکل داشت
منم تایید میکنم
1 لایک
1397/08/27
الهام فرهنگ
میگین نکاتش رو درباره فیلمنامه تایید میکنین بعد بهش 9 ستاره میدین؟! :)))
0 لایک
1397/08/27
آرتاس منتیل
اگه فیلنامه مشکل نداشت که من 10 میدادم ! چون از نظر من شاهکاره این اثر ! موافقتم بیشتر با ایشون هم در مورد نگاه جدیدش تو جبهه بود ! واسه من یک نگاه جدیدی از نوع جنگیدن باز کرد که واسه همینم میگم شاهکاره !
0 لایک
1397/08/29
مشاهده بررسی‌های بیشتر