چه خوب كه بلدم خوشي ِ آب دادن به شمعداني ها و أطلسي ها را...لذتِ شمردنِ نيلوفرهاي تازه ي بنفش را...ديدن ِ لبخندِ لاله عباسي هاي شكفته از خُنَكي ِصبح را...وگرنه كه دِق مي كَردم ! صبح ِ پنجشنبه خوش. در عكس، كنارِ درخت ِ هزار ساله ي انجير معابد هستم، در چابهار. چندي پيش از اين...آن طرف ها رفتيد، سراغ بگيريد، مي برندتان...نديدنش حيف است...و تمام ِ تن ِ اين شاهدِ استوار ِ تاريخ، زخمي ِ خاطره نگاري ِآدميزادي كه بلد نيست از خودش خاطره ي خوب به جا بگذارد .
شبنم مقدمی | چه خوب كه بلدم خوشي ِ آب دادن به شمعداني ها و أطلسي ها را...لذتِ شمردنِ نيلوفرهاي تازه ي بنفش را......
149
1397/04/21