هذیانهای قرنطینگی... . آب‌ِجوش‌به‌دستان این جهنم محتومیم شما ببخش با اجازه برداشتیم از ظرف شما یک دانه ،بِنانا! ما هر چه غم بود دانستیم و بردیم رنج بسی بگو به شاعرش دانا دیگر نیست اینجا، توانا دست‌گیرترین مردم جهان شدیم از بس که ما هر چه دادند به‌دست گرفتیم، از فقر و خطا تا، کرونا ما را رها کردند در این رنج بی‌حساب بی‌همدمی باشد که محشور شویم در جهان دگر با ،مدونا! با هرچه نا، که به تن داشتیم یک عمر دویده‌ایم نامردی و ناامیدی ‌و ناسپاسی، همه شرمنده از ما و نا #خدایا_به_نگاه_مادرانمان #پوریا_رحیمی‌سام #pouryarahimisam
پوریا رحیمی‌سام | هذیانهای قرنطینگی... .
آب‌ِجوش‌به‌دستان این جهنم محتومیم شما ببخش
با اجازه برداشتیم از ظرف شما یک د...
78
1399/01/11