. از هیچ کجا در تخت خواب به دنیا می آییم و از تخت خواب به هیچ کجا می میریم. و در این فاصله مدام می خوابیم و علاوه بر این که مدام می خوابیم، خواب هم می بینیم. در تخت ِ خواب ما خود مان نیستیم. ما خود دیگرمان هستیم. خود غیر واقعی و خود خیال پرداز. یا خود خسته یا خود مریض. یا خود درد دار یا خود بی خودمان. در تخت خواب ما خود لذت خواه یا خود تن مان هستیم. در تخت ِ خواب موضوع؛ تن ماست. تنی که مهم تر از خود ما شده است. وخواب متعلق به تن ماست. تنی که رویایی و خواب آلود است و خارج از کنترل ما اداره می شود. در تخت خواب ما در رخت ِ خواب هستیم —-شقایق جان دهقان اینو برام فرستاد امشب. چیزی که مدام راجع بهش حرف میزنیم :خواب.رویا و من «چهار دقیقه » را با باورم به خواب و باورم به ماهیت خواب درست کردم— اون نوشته ی بالا هم در توصیف نقاشیهای لوسین فروید هست . چهار دقیقه، هر شب در تاتر پردیس شهرزاد اجرا میره. خیلی خوب میشه ببینید و بشنوید این نمایش رو.