بچه ها بزرگ میشن. چه تو محیط گرم و پر عشق توی خونه ،چه تو خیابون... سالها مثل فشنگ میگذره، اما تاثیر اینکه چجوری گذشته رو توی هر آدم بزرگی که یه روزی بچه بوده ، میبینی. اون دختر گوگولی مگولی بامزه که نوک پا راه میرفت و بال بال میزد و با صدای ریزش یی یی میکرد... اون پسر کوچولوی خوشگل که از روی مبل میپرید رو میز و دست کوچکش رو دنگ دنگ می کوبید به مامان ؛  خیلی زود بزرگ میشن... اون پسر و دختر کوچولوی دیروز خیلی زود باید با مشکلات بلوغ سر و کله بزنن. دوران بلوغ خودتون چطور بود؟ همینجوری الکی مرموز بودیم! در اتاق رو میبستیم و تو حال خودمون موزیک گوش میدادیم یا کتاب میخوندیم (بماند!) بزرگ شدنمون رو فقط با رفیق فابریک ها شریک میشدیم و خیلی مسائل دیگه! فرزند اوتیستیک ما هم بزرگ میشه. اون رفتارهایی که یه روزی شیرین و با مزه بود، دردناک و دردسر ساز میشه. کسی که نمیتونه احساسش رو بگه ، چه جور دوران بلوغی میتونه داشته باشه؟ نتیجه زحمتهای آموزش ها رو این موقع میبینید. باور میکنید که بعضی ها اصلا به آینده فکر نمیکنن؟ به چشمم دیدم که میگم. توجیه اینه که ؛ به بچه فشار نیار، بذار راحت باشه، هر وقت خواست بخوابه، هر وقت خواست پاشه، هر کاری خواست بکنه! فقط بغلش کن و ماچش کن تا خوب بشه!!! اوج،فداکاریشون هم اینه که با بچه رفتن تو شیرینی فروشی، همه کیکهایی که بچه انگشت زده ، خریدن!!! یا سه صبح پا برهنه بچه رو که تنتروم کرده رو بغل زدن دویدن تو کوچه که آروم شه! باور نمیکنید؟ این روزگار سها بود! اونهم با اصرار! دور کردنش از من با ادعای اینکه من لیاقت مادری اش رو ندارم و خودشون مادری میکردن مثلا! بگذریم... هر کس یه عقیده ای داره و سر عقیده اش می ایسته. من که ایستادم. الان هم با تمرینات مناسب یک دختر تین ایجر اوتیستیک دارم که خدا رو شکر با بلوغش خیلی خوب کنار اومده. از دو سال قبلش شروع کردم به آشنا کردنش با موضوع ، با توضیح ، عکس ، قصه ، تمرین.شاید حرف نزنه، حتی نگاه نکنه. ولی میفهمه چی میگید ، شک نکنید. اول بلوغش سخت بود. یعنی یکهفته تمام از بغل دستش تکون نخوردم. بهرحال براش عجیب بود .بخصوص درد کلافه اش میکرد. هورمونها بهم ریخته اش میکرد و عصبی میشد. ولی بالاخره عادت کرد و مراقبت از خودش رو یاد گرفت.... همه چیز با تمرین درست و ممارست ممکنه❤ #لادن_طباطبایی #سها_تهرانی #اوتیسم #بلوغ #تمرین #آموزش_اوتیسم #ممارست