روزی جایی نوشته شد و عجیب درست است و بی زمان.این کلمات از هرکه هست،ناب است وقتی می گوید: همين‌ها هستند! که جهان امروز راارزش زندگی می دهند همين‌ها هستند! آن راننده تاکسی‌ای که حتی اگر در ماشینش را محکم ببندی بلند می گوید:روز خوبی داشته باشی.آدم‌هایی که توی اتوبوس وقتی تصادفی چشم در چشمشان می شوی،دستپاچه رو بر نمی‌گردانند،لبخند می زنند و هنوز نگاهت می کنند.آدم‌هایی که حواسشان به بچه های خسته ی توی مترو و توي خيابان هست،بهشان جا می دهند،یاغذا یا آب،يا گاهی به شانه اشان مي زنند،كه برو دارمت.دوست هایی که بدون مناسبت کادو می خرند، مثلا می گویند این لباس پشت ویترین انگار مال تو بود.يا حتما اين كتاب را دوست خواهي داشت.یا گاهی دفتریادداشتی، نشاني،سی دی موسيقي،حتي در دنياي امروز،آوردن اسمي در پستی یا،پر کردن پیکسلی با عکسی.آدم‌هایی که از سر چهار راه نرگس نوبرانه می خرند و با گل می روندخانه.آدم‌های پيامك‌های آخر شب،که یادشان نمی رود گاهی قبل از خواب، به دوستانشان یادآوری کنند که چه عزیزند، آدم‌های پيامك‌های پُر مهر بی بهانه، حتی اگر با آن ها بدخلقی و بی حوصلگی کرده باشی. آدم‌هایی که هر چند وقت یک بار ایمیل پرمحبتی می زنند که ياد تو بودنند و يا بعد از هر یادداشت غمگینت،خط‌هایی می نویسند که یعنی هستيم كنارت. کسانی که غم هیچ کس را تاب نمی آورند.آدم‌هایی که حواسشان به گربه ها هست،به پرنده ها هست. آدم‌هایی که مراقبند غریبگی نکنی.آدم‌هایی که خنده را از دنیا دریغ نمی کنند،ادمهايي كه مي دانند مشكل هميشه هست و با كمي حال خوش،با ذره اي دلبري، حتما راه حل ها زودتر خودرا نشان مي دهند و اصلا دست كم وقتي ببيني كسي هست كه دغدغه تورا دارد،با تو هست،با همه كاستي و برتري هايت،ديگر مشكلات هم ابعاد حقيرتري مي گيرند و مي شوند انگيزه جلو رفتن .ادمهايي كه وقتي نگاهت مي كنند تمركزشان به توست.همین‌ها هستند که دنیا را جای بهتری می کنند برای زندگی کردن. مثل دوستی که همیشه موقع دست دادنِ خداحافظی، آن لحظه‌ی قبل از رها کردن دست، با فشار اندکی ازانگشت‌هایش به دست‌های تو، اعلام می کند" تنها نيستي"....برای داشتنشان یااستمرار حضورشان و سلامت وجودشان ،دعا کنیم.همین *عکس تزئینی است و عکاس Harmeetsinch1*