خاطره ای عجیب و جالب از صفحه دوست و همکارم نیمالطیفی 🇦🇫🔥🔫🚩⚒️📽️📱✈️ مدتي قبل يك روز و در يك ساعتي كه غذا خوري دانشگاه مزدحم و بير و بار نبود ، در گوشه اي نشسته بودم و كتاب آدم هاي ناب ( هاینریش بل ) را مي خواندم. من علاقه عجيبی به قصه هاي کوتاه اين نويسنده معاصر آلماني دارم و جدا از آثارش ، سرگذشت عجیب خودش در جنگ جهانی و تحولات پس از آن هم برايم جالب و جذاب است. يك دفعه كسي سرش را نزديك كتاب كرد و بعد دوستانه پرسيد: او : ببخشيد اين چه زباني است؟ يك دختر لاغر اندام ، با موهايي سبز رنگ ، رژ لب سياه و پوستي روشن من: فارسي به نظرم چهره اش با آن تركيب شبيه شخصيت های یک فيلم پست مدرنيستي آمد. با قهوه اش روبرويم نشست. با لبخند و تعجب كتاب و خط فارسي را بررسی كرد و بعد پرسيد کجایی هستی؟ من: افغانستان او: افغانستان!!! ( با كمي تعجب) او: چه جالب... من روس هستم. مسكو..( روی مسکو تاکید کرد.) من: مسکو..چه جالب.. او: اینجا درس می خوانی؟ من: بله او: كدام رشته؟ من: فيلم و تو؟ او: بله من هم اينجا ديزاين مي خوانم.. باهم دست داديم و خودمان را معرفي كرديم. نيما برايش مثل بسياري از خارجی های ديگر كمي عجيب بود. بعد ادامه داد او: شنيده ام سالهاست كه مردم شما باهم مي جنگند و كشور شما بسيار درگير جنگ داخلي است. من: بله درست شنيده اي. او: چرا و چي باعث اين جنگ و درگيري شده؟ من: تو واقعا نميداني؟ او: نه نمي دانم و شانه هايش را به سرعت بالا انداخت. من: لختی سکوت کردم و بعد گفتم. حدود سي و چند سال پيش سربازان شوروي سابق به رهبري مسكو به كشور ما هجوم آوردند و از آن روز تا حال ما يكسره درگير جنگ هستيم و مهاجرت به اينجا و آنجا رنگش عوض شد و سكوت كرد. جرعه اي از قهوه اش نوشيد و بعد گفت او : مطمئني كه شوروي به افغانستان حمله كرد؟ من در اينترنت هجوم روس به افغانستان و افغانستان پيش از جنگ را سرچ كردم و به او نشان دادم. به عكس ها و تصاوير با دقت نگاه كرد و گفت او: متأسفم ... من چيزي در اينباره نمي دانستم من: من هم متاسفم...نمی خواستم ناراحتت کنم . او: فکر میکنم گاهی باید تاریخ خواند. من: درست اس..گاهي بايد تاريخ خواند.. لحظاتي بعد خداحافظي كرد و رفت و من به جمله آخر او فکر می کردم. ( گاهی باید تاریخ خواند) @nima.latifi.5