روز جمعه ۲۸ تیر ۱۳۹۸ برای «اولین بار» در ایران و حتی شاید در جهان -با جستجوی سه ماهه از همه مراکز و سالن‌های معتبر سینمایی و بنگاه‌های خبری قابل اطمینان در دنیا، هیچ نمونه مشابهی یافت نشد- یک فیلم روز و در حال اکران-این بار #سرخپوست- با ارائه توضیح صحنه که به صورت زنده توسط صاحب این قلم انجام میشد، برای عزیزان نابینا پخش شد.این اتفاق بی‌نظیر به همت #سوینا (سینمای مخصوص #نابینایان )با مدیریت خانم‌ گلاره عباسی و همکاری مدیریت محترم پردیس چارسو ، انجام‌ شد. تجربه‌ای ناشناخته و بسیار مهم دست کم برای این حقیر.و حال که به سرانجام رسید و به لطف خدا بازخورد‌های غیرقابل توصیفی دریافت شده، می‌توانم بگویم یکی از پرچالش‌ترین تجربیات زندگی حرفه‌ای‌ام از سر و دل گذشت. زمانبندی و رعایت شنیده شدن دیالوگ‌ها در فاصله‌های نامعین سکوت، و‌ در عین حال، انتخاب درست کلمات که باید ضمن ساده بودن معنی لحظات تصویری ولی بی‌کلام درون فیلم را درست و‌ در راستای قصه، به گفتار تبدیل می‌کردند، تمرکزی می‌طلبید که تا الان تجربه نشده بود و از انجا که امکان خواندن همزمان از روی نوشته و یا متن -دست کم برای من- وجود نداشت و‌ باعث از بین رفتن تمرکز میشد، لازم بود همه چیز در لحظه و‌ بداهه انتخاب و اجرا و‌ گفته شود. و‌ اینکه فیلم را توانسته باشی درست روایت کرده باشی، بی‌قضاوت، خودش یکی از بهترین تمرین‌های ذهنی و روحی است به نظرم، که عادت کنیم راوی بی‌قضاوت باشیم. وقتی به کلمه «پایان» رسیدم و همه عوامل و‌ دست‌اندرکاران این اتفاق ناب، هیجان و شور مخاطبان درخشان این تجربه را دیدیم، تازه دریافتیم که چه پتانسیل و‌ منبع کمیاب انرژی وجود داشته و‌ ما از آن غافل بودیم در سینما... گفتنی‌ها از برخوردها و‌ محبت‌های غیرقابل توصیف این عزیزان،بسیار است، اما این چند خط قلمی شد تا هم،خوشی و‌ لذت بی‌مثالش، تقسیم شود و ‌هم دعوتی باشد به این ضیافت از جنس نور، برای سایر همکاران. که گفت:آنچه نادیدنی است، آن بینی... فعلا همین.