از يكسال تا صد سال هر چقدر كه عمرت برات مقدر شده ....به هرحال هنوز نمي دوني نيمه راهي يا پايان راه ويا در اغاز بخش مهمي از اينده ات ....هرجا هستي. ...يه كاغذ وخودکار بزار جلوت آدمای زندگیتو یکی یکی بنویس! حسادت میکنه ... خط بزن! خوبیات به چشمش نمیاد ... خط بزن! بهت دروغ میگه ... خط بزن! هر وقت تنها شد میاد سراغت ... خط بزن! پشت سرت حرف میزنه ... خط بزن! از پشت خنجر میزنه ...خط بزن! هیچوقت نمیفهمتت ... خط بزن! فقط تو خوشیات کنارته ... خط بزن! سر حرفش نیست ... خط بزن! مکث نکن فقط خط ... بزن! از این نترس که تنهاشی! تنهایی شرف داره به حضور این آدما تو زندگیت ....من كه دارم اين كارو مي كنم...تا بتونم باقي عمرم شرمنده خودم نباشم....تا وقتي رفتم پيش خدا -هر وقت كه موقع اش بود - به خدا بگم ؛ از جايي كه فهميدم بعضي ادمها مانع رشد و تعالي و مانع رسيدن به ارزوهام مي شن از ذهنم حذفشون كردم.....اينجوري ...اونايي كه مي مونن ،منو واسه خودم مي خوان ...همينجور كه هستم... .. با تمام خصوصيات متفاوت رفتاري و من براي ايني كه امروز هستم ....مسير سختي رو عبور كردم و حالا، به باورها دريافتها و جهانبينيي كه در طي ساليان عمر پيدا كردم به خودم مي بالم . من با خودم رو راستم و تكليفم روشنه! شما چي؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟