درروزگاران پیشین شغلی بنام خوشه چینی وجودداشت،آنان که دستشان تنگ بودوخرمن ومزرعه ای نداشتند پشت سر دروگرها راه میرفتند وخوشه های جامانده رااززمین برمیداشتند،گاهی صاحب مزرعه به دروگران دستور میداد شلخته درو کنند تاچیزی هم گیر خوشه چینان بیاید... ثواب باشد ای دارای خرمن اگررحمی کنی برخوشه چینی ...(حضرت حافظ) دستفروشان خوشه چینان امروز ما هستند،آنهاییکه درهوای سرد وگرم چشم دارند از جیب ما اسکناسی بیرون بیاید وچیزی از بساط مختصرشان بخریم،گاهی لازم است شلخته درو کنیم وشلخته خرج کنیم ... پی نوشت :میدونم امسال بااین اوضاع اقتصادی کمتر بوی عید میاد،ولی هوای این عزیزا ،پاکبانها وخوشه چینهای عزیز روزگارمون رو داشته باشیم.❤️عیدتون پیشاپیش مبارک🕊🙏🏻