متاسفانه مطلع شديم اين دو كودك پاكستانى بنگلادشى زير آوار بخاطر بارش شديد بارون در همين چند روز پيش جون خودشون و از دست دادن. و با برادرم باتفاق دوستان خيّر ديگه براى افراد بى سر پناه اون منطقه كه همه مهاجرهاى پاكستانى و بنگالى هستن ارزاق و آذوقه و عروسك و وسايل بهداشتى رسونديم. بطرز مضحكى هيچ امكان و رفاه و حقوق اوليه زندگى براشون موجود نيست.راستش نبودن نان و سقف و آسايش و توالت و حمام و تلويزيون و مدرسه تفريح و بهداشت و اين چيزاى ساده براى سرگرم بودن ساكنان اين سرزمين بيشتر برام شبيه شوخيه.در اين ايام كه فعلا كار و بار مردم خوابيده هر كدوم از ما هموطنان داريم به نحوى مشكل هامون و با هم تقسيم ميكنيم گر چه اين وظيفه دولت هست و احتمال ميدم درستش هم همين باشه. بابت مرگ غم انگيز اين دو تا كودك و وضعيت اسفبار مردم اون محله با يكى از دوستان همكار در تلويزيون تماس گرفتم و داستان و گفتم و بهم قول داد هفته بعدى براى هر خانوار بستهء ارزاق به اندازهء يكماهشون اهداء كنه. شايد بشه كمى خوشحال بشن .در انتظار روزهاى خوبتر.
101،459
2،311
1399/01/28
