. شغل ما بدیش اینه که یه وقتایی هست، یه وقتایی نیست. یه وقتایی هم بدجوری نیست... اینا رو نمینویسم برای مردم، که خودشون به اندازه کافی تحت فشارن. مینویسم برای همکارای خودم که یا این دوره ها رو تجربه کردن و موفق شدن ازش عبور کنن، یا هنوزم هر چند وقت یه بار توی این چرخه گیر میفتن. مینویسم برای تهیه کننده ها، کارگردانا، بازیگرا، نویسنده ها و بقیه همکارا که درک میکنن فشار روحی و اقتصادی این دوره های فراموش شدن و‌ بی پولی رو... مینویسم برای خودم... . الان وظیفه خودمونه که به یکی از اعضای خانواده مون کمک کنیم. منتظر کمک از طرف مدیرای سینمایی و تلویزیون و نمایش خانگی نباشید. اونا همیشه ثابت کردن که این موقع ها کنارمون نیستن. امروز نوبت کمک کردن ماست... فردا شاید نوبت کمک خواستنمون هم برسه... . پ.ن اول: همکارایی که میتونن کمک مالی بکنن، از طریق شماره حساب زیر اقدام کنن ۵۰۲۲-۲۹۱۰-۷۴۸۷-۰۱۲۰ پ.ن دوم: همکارایی هم که میتونن کمک کاری کنن، بدونن که ماندانا با کمی مراعات، شرایط کار کردن داره و کمکشون میتونه خیلی به کنترل بیماریش کمک کنه پ.ن سوم: اگه مخاطبم فقط همکارای خودمون بودن، به این دلیله که وظیفه خودمونه. قطعاً اگه هر کسی که این مطلب رو میخونه و توانایی و علاقه کمک کردن داره، لطف بزرگی میکنه. پ.ن چهارم: ممنون میشم از همکارای دیگه که اگه امکانش رو دارن، این پست رو منتشر کنن