شرم ... ننگ و نفرین بر آب گل آلودی که از بن سیاه و بد قواره اش چاکرانِ شب گردِ دو زیست می جهد و آه از ماه پیشانیِ تنها که دلش خون شد. چهره اش در این آب کدر پیدا نیست و اُف بر دستهای روی هم گذاشتهٔ ما که قرار بود کدخدا باشیم و منصف ... اُف به این سکوت که نشکستیم ... #من_عادل_فردوسی_پور_هستم #عادل_فردوسی_پور_تنها_نیست #اتحاد