امشب داشتم عمري كه گذشت مرور مي كردم... پايان خرداد پنجاه و سه ساله مي شوم وهنوز كاري كارستان نكرده ام...با اينكه رويا هاي بسيار و ايده هاي بزرگ داشتم ..... نمي دونم چقدر از زندگيم باقي مونده اما ديگه دلم نمي خواد مث پينوكيو كه توي راه رفتن به مدرسه حواسش رو اقا روباهه و گربه نره پرت مي كردن واو را از راه رشد شخصي باز مي داشتند ، بشوم...راستش من تمام زندگيم رو بدنبال بر اورده كردن ارزوهاي ديگران بودم و يادم رفت خودمم وجود دارم و انجام و پيگيري ارزوهام رو هميشه به تعويق انداختم..... اما امشب با خدا و خودم عهد كردم كه ديگه پينوكيو نباشم و متمركز و قاطع دنبال اهدافم برم .......شما هم اگر مي خواهيد با من شروع كنيد ...فردا يك فرصت تازه است واگر امكان حيات برايمان بود جوري كه به اهداف از ياد رفته مان نزديكترمان مي كند اقدام كنيم و اولين قدم را در راه رسيدن به يك هدف مشخص و قابل دستيابي برداريم ...يا حق#شهره- لرستاني#پايان خرداد#پينوكيو# زندگي#تمركز روي اهداف#تعهد#اهداف از ياد رفته#فردا#شروع تازه#اولين قدم#هدف#حيات#