. خواهش می کنم امیدوار باشیم این روزها خیلی این جمله رو میشنوم : ما ملتی هستیم که هر چی بکشیم حقمونه؛ اخه چرا ؟ مگه مردم بقیه جاهای دنیا چه کاری می کنند که ما نمی کنیم ؟ یعنی تغییر و تحول فرهنگی رو باید فاتحه اش رو خوند ؟ یعنی امیدی به اینده نداشتن ؟ یعنی تاریخ باید هی به اشکال مختلف تکرار بشه ؟ این نوع تفکر تخریب گر و خطر ناکه خواهش می کنم امیدوار باشیم روزی حتی ۵ صفحه کتاب بخوانیم به هم اعتماد کنیم. تعصب بر اعتقاداتی که ممکن است با فهم بیشتر و مطالعه تغییر کند نداشته باشیم . به وجدان خود بها بدهیم اگر در عشق شکست خوردیم نباید به عشق بی اعتماد شویم. قضاوت نکنیم در خیابان اگر به غریبه نگاهمان افتاد لبخند بزنیم اگر دوست خوبی نیستیم هنگام دشمنی رازدار دوست باشیم بفهمیم نه همه پولدار ها کثیف هستند ونه فقرا نفهم . از موفقیت دیگران خوشحال باشیم . با روزی کسی بازی نکنیم . توقعات خود را کنترل کنیم و همانقدر که عشق به دنیا میدهیم توقع از دنیا کنیم هر کس به ما روزی رساند برای جبرانش تملق و خبر چینی نکنیم برایش کاری کنیم و عشقی بدهیم کافیست ارزش های انسان ها به پول یا شهرت یا ماشین و پست و مقام نیست . پس ببینیم به چه چیز داریم احترام می گذاریم از محبت کردن و معرفت داشتن نترسیم خدا ترسناک نیست؛ بجای ترس و وحشت از خدا به عشق او اعتماد کنیم در رانندگی خود را بجای دیگران قرار دهیم اگر کالایی گران شد دسته جمعی خریدش را تحریم کنیم مبادا دلی را بشکنیم . جان بی گناهی رابگیریم غرور کسی را خورد کنیم از نفرین و اه جدا بپرهیزیم مراقب دل پدر و مادر باشیم در شبکه های مجازی توهین نکنیم 👇 بخصوص برای متفاوت بودن و جلب توجه ناسزا نگوییم برای هم باید دعای خیر کنیم التماس دعا 🙏 گاهی لازم است در هر موقعیتی هستیم به دلمان اعتماد کنیم به وجدانمان و به خداوند. هر کس را می بینید به زیبایی هایش توجه کنید خوبی هایش را اژ ذهنتان پاک نکنید حتی اگر به شما بد کرد نومید نباشیم از خود شروع کنیم کافیست فرزندان تو سری خور تحویل اجتماع ندهیم 💙💙💙💙