بالاخره بعد از سالها، کاملا تصادفی ، موفق شدم فیلم #خانه_پدری ساخته #کیانوش_عیاری رو ببینم. درک اینکه چرا این فیلم اینهمه سال توقیف بود و چرا بالاخره وقتی اکران شد ، باز توقیف شد، هنوز برام ممکن نشده. نقدهای زیادی براش نوشته شده، اینکه استخوان زنان ستم کشیده بسیاری، بدون اینکه نام و نشانی ازشون بمونه، زیر خروارها خاک مدفونه ، فقط برای یک شهر و یک کشور نیست. اینکه جامعه مردسالار رو تنها مردان تشکیل نمیدن و زنها هم با سکوت و انفعال و حتی همراهی ،بخش عمده ای از اون هستن هم بر کسی پوشیده نیست. فیلم از نظر من تلنگریست در باب واقعیتی که ما بسیار مستعد فراموش کردنش هستیم. نگاه هر بار هر مرد از پنجره زیرزمین به دخترکی مشغول بازی؛ تکرار قصه رو به ما یادآوری میکنه. حکایت هر قصه متفاوته، اما خواستگاه و عملکردش در واقع یکی هست. فیلم به اعتقاد من نظریه نمیده، قضاوت نمیکنه ، شعار هم نمیده. فقط روایت میکنه. روایتی که هم راوی ، هم فاعل و هم مفعول رو آزار میده. اما واقعیت همینه. انسان مدام در حال تقاص دادنه. وجدان رو هر جور که ساکت کنی، یک روزی، از یکجا، بیرون میاد و عذابت میده... مگر اینکه مرگ زودتر بیرون بیاد... گفتند که فیلم توهین به اعتقادات مذهبی جامعه ایران، ترویج خشونت علیه زنان ، زیر سوال بردن رسم و رسوم ناب ایرانی!! و ارائه تصویر وارانه و کذب از خانواده ایرانی هست!! من واقعا لازم میدونم از،اینهمه خلاقیت در پیدا کردن این موارد در فیلم خانه پدری تشکر کنم!!! فیلم در بخشهای پایانی به دهه هشتاد میرسه و اصل اتفاق هفتاد سال قبل از اونه! شاید دوست داشته باشیم در توهم این زندگی کنیم که همه خانواده ها در کنار گل و بلبل زندگی‌ میکردن و میکنن و فرهیخته و با فرهنگ و مهربان بودند و هستند! ( که اینهم توی فیلم های دیگه نمیبینیم که ) یادمون باشه که شکل گیری درام از یک اتفاق غیر معمول آغاز میشه. به همیم سادگی! بهتر بود دلیل موجه تری برای توقیف فیلم پیدا میکردند. بهر حال فیلم خوبی بود و من از دیدنش لذت بردم. نه اینکه خالی از اشکال باشه یا من هیج سوال فنی نداشته باشم. بلکه در بین فیلمهای ایرانی که اخیرا دیدم، بسیار موجه بود و به نظر من در حقش بسیار کم لطفی شده. اگر دستتون رسید، حتما ببینید. #لادن_طباطبایی #بازیگر #فیلم_ببینیم #خانه_پدری #کیانوش_عیاری #توقیف_شده #ارزشمند *** فیلم #بمانی ساخته #داریوش_مهرجویی هم چنین داستانی داره. قتل یا خودسوزی زنها بخاطر مسایل ناموسی یا خانوادگی. متاسفانه از بین فیلمهای آقای مهرجویی ، چندان به این فیلم توجه نشد. به نظر من بسیار تاثیرگذار بود.