#من وقتي مي خواهم شعر بگويم ديگر به خودم كه نمي توانم خيانت كنم، اگر ديد ماديد امروزي باشد، زبان هم كلمات خودش را پيدا مي كند. من نمي توانم وقتي مي خواهم از كوچه اي حرف بزنم كه پرازبوي ادراراست، ليست عطرهارا جلويم بگذارم و معطرترينشان انتخاب كنم براي توصيف بو ،اين حقه بازيست، حقه ايست كه اول به خودش مي زند وبعد به ديگران. شاعر بودن يعني انسان بودن،بعضي هارا مي شناسم كه رفتار روزانه شان هيچ ربطي به شعرشان ندارد،يعني وقتي شعر مي گويند شاعرهستند، بعد تمام ميشود ، دومرتبه مي شوند يك آدم حريصِ شكمويِ ظالمِ تنگ فكرِ بدبختِ حسودِ حقير، خب ، من حرفهاي اين آدم ها را قبول ندارم ، من به زندگي بيشتر اهميت ميدهم ،ووقتي اين آقايان مشت هايشان را گره مي كنند وداد فرياد راه مي اندازند- يعني در شعرها ومقاله هايشان- من نفرتم مي گيرد وباورم نمي شود كه راست مي گويند، مي گويم نكند فقط براي يك بشقاب پلوست كه دارند داد مي زنند. فروغ فرخزاد #قابل_توجه_همه كساني كه درحيطه فرهنگ وهنر #مشغولند.