بدون شرح. ....بدون شرح یعنی حرفی برای گفتن ندارم . بهتره بگم حرف دارم اما چگونه وچی بگم رو ؟؟؟؟؟ بدون شرح یعنی بانوی دست فروش مترو که از دو دست از مچ ویک پا ناقص است وجوراب میفروشد . نه دکه ای دارد ونه سر پناهی . نه بیمه ای ونه گلا یه ای . روی شانه ها و دست های ناقص ووگردن به شکلهای مختلف تلی از جوارب اویزان است وسبدی چرخ دار را هم بدنبالش میکشد وباخنده میگوید جوراب میخوای . لمه، ساده ، گلدار ، ساق بلند، ساق کوتاه ..... اگه پول نداری دستگاه پز هستا . خانما کسی جوراب میخواد؟ بدون شرح پیرمرد نحیفی است که مشماء سنگین مشکی را به کول میکشد وبا لهجه شهرستانی باصدایی نحیف ابر وسیم ظرفشویی میفروشد .بدون شرح پیرزن خستای است که نان شیرمال ونان جو میفروشد وبا هر ترمز ترن ناتوانی در پاهایش را میتوانی حس کنی وخستگی اش را وناله خاموشش از درد را در چشمانش وسرگردانی اش در این ایستگاه وآن ایستگاه برای یافتن مشتری و....بدون شرح یعنی بغض ورم کرده در گلویم . بدون شرح یعنی ............بدون شرح#هنر#هنرمتد#هنرمندان#شهر#شهروند#ایران#ایرانی#فقر#گرانی#عید#عیدانه#عیدی#بازیگر#بازیگران#بازیگر_زن# سپاس از مارال جان غفوریان برای ثبت تصویر