به گمانِ من هنرِ بزرگ، هنرِ فاصله‌هاست. آدم زیادی نزدیک باشد، می‌سوزد. زیادی دور، یخ می‌زند. باید نقطه‌ی درست را پیدا کرد و در آن ماند و آن را جز با ریاضت کشیدن نمی‌توان یافت. مثلِ همه‌ی چیزهایِ دیگری که آدم واقعاً می‌آموزد. برای دانستن باید بهایش را پرداخت.