. بی تو می رفتم می رفتم تنها،تنها و صبوری مرا کوه تحسین می کرد. حمید مصدق پ.ن: از سالهای دور، همواره تنها فضایی که حال دلم را سر خوش و شادمان می کرد کوهساران بود و بس. از سالهای جوانی ام ، این کوهساران بود که همدمم بود، با دوستانی که هم نشینی شان،روزهای خوب و روشن را برایم سپری کرد؛(کاظم سلطانی،محمود طالبیان،هوشیار منتصری،هنگامه طالبیان).در همان روزها ، همیشه دلم می خواست تا قله بروم، اما هیچگاه میسر نشد... بعد از بیست و چند سال از آن روزهای درخشان دربند و اوسون و...، بلاخره خواسته ام میسر شد و توانستم به اوج قله توچال دست یابم تا انجا که از شادمانی این اتفاق خجسته ، بی تاب شده بودم و کودک درونم از این حال خوش ، سرمست سرمست بود .و اینک در صدد رسیدن به آرزوی دیرینه ام، دماوند کهن هستم. باشد که به زودی محقق شود. #قله_توچال 3964m