حواشی «طناز طباطبایی» (8 حاشیه)

وی با انتشار عکسی در خصوص فیلم خشم و هیاهو نوشت: این فیلم برگرفته از یک نگاه زنانه است. باید فیلم در جشنواره فیلم فجر اکران شود تا به حواشی که درباره مضمون آن شنیده شده، پاسخ داده شود. نقش زنان در فیلم‌های این دوره از جشنواره هم بی‌تأثیر نیست. در این چند سال آنچه از مضمون بیشتر فیلم‌ها شاهد بودیم، حضور پررنگ زنان در فیلم‌ها بوده‌است.
پیکر «مرتضی پاشایی» هنرمند موسیقی پاپ کشورمان با حضور خیل عظیمی از هوادارن و اهالی موسیقی تشییع شد، وی نیز در مراسم تشییع این خواننده حضور یافت.
وی در گفتگویی اشاره داشت که گذشتن از سن ۳۰ سالگی باعث شده جدی‌تر به ازدواج فکر کند و دوست دارد خانواده خودش را داشته باشد. او در ادامه درباره ملاک‌هایش برای ازدواج سخن گفت اینکه نگاه ازدواج سنتی را بیشتر می‌پسندد .
طناز طباطبایی به خاطر بازی در فیلم «خشم و هیاهو» ساخته هومن سیدی کاندیدای دریافت سیمرغ شد اما در نهایت سیمرغ به پریناز ایزدیار بازیگر «ابد و یک روز» رسید که باعث اعتراض او گردید
او در این باب حرف هایی دارد که که در ادامه میخوانید :
اولین بار بازی پریناز ایزدیار را در «شهرزاد» دیدم؛ نقش‌های دیگرش کوتاه بود و من ندیده بودم اما در همان قسمت اول «شهرزاد» گفتم: بارک‌ا… چقدر خوب بازی کرد . درباره «ابد و یک روز» فکر می‌کنم باید به مجموعه بازیگران جایزه می‌دادند از ریما رامین‌فر تا پریناز ایزدیار و این که گفته شود کسی نقش پررنگتری داشته، درست نیست . در «ابد…» کار تک نفره بازیگری وجود نداشت اما در «خشم…» نقش‌های یک و دو کاملا مشخص بود و تلاش فردی بازیگران بود که به نقش‌ها جان می‌داد. اگر داور بودم به تیم بازیگری «ابد و یک روز» جایزه می‌دادم. واقعا چقدر نقش پریناز ایزدیار میان نقش‌های دیگر فیلم بالا و پایین داشته؟! بعید می‌دانم پریناز پیش از این نقش ماندگاری داشته که مخاطب بعد از «ابد و یک روز» بگوید چقدر متفاوت بازی کرده.پریناز ایزدیار هنوز نقش پررنگی بازی نکرده که بتوانیم آن تفاوت بازیگری را که به خاطرش جایزه گرفته حس کنیم و در نهایت این که داوری سلیقه‌ای‌ست . امیدوارم این جایزه باعث شود مسیر کاری پریناز بهتر شود همان طور که اگر من بعد از «هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند» جایزه می‌گرفتم شاید مسیرم عوض می‌شد.
وی در مراسمی با میزبانی خانم الناز گلرخ که خود از مدل‌های داخلی و بی حجاب کشور است شرکت نمود. الناز گلرخ در صفحه اینستاگرامش نوشت :
«باعث افتخارمه که میزبان هنرمندانی چون خانم مهناز افشار و طناز طباطبایی در سالنمون بودم و از حضور گرم و دوس داشتنی این عزیزان کلی لذت بردم، همچنین جا داره از تیم حرفه‌ای بسیار خوبم برای ارایه کارهای بی‌نظیرشون تشکر کنم»
وی در یکی از گفت‌وگوهایش اعتراف می‌کند مهم‌ترین دغدغه او همیشه در زندگی ترس از پیری بوده‌است. او در این باره می گوید: «کهنه نشدن. من از پیر شدن می‌ترسم. از ذهن پیر می‌ترسم. از جسم پیر می‌ترسم.»
اما او که مجرد است (تا سال 1395) درباره ترس از اینکه پا به سن بگذارد و همچنان مجرد بماند و فرزندی نداشته باشد، نظرات جالب و شنیدنی دارد: «ببین این حرفی که الان می خواهم بگویم خیلی حرف رادیکالی است شاید خیلی ها با من مخالف باشند و البته خیلی مسئله شخصی است ولی تصورم این است که با ازدواج و بچه دار شدن و با هر چیزی که از این دست به من اضافه می شود انگار که من یک مرحله عقب می روم و این حس کهنگی به من دست خواهد داد که حالا دیگر الان تمام شدم و بچه ام از من مهم تر است. الان خودت نباید غذا بخوری و اول باید بچه ات را سیر کنی. الان جیب خودت ممکن است خالی باشد اما جیب بچه ات باید پر باشد. خودت نباید فلان کار را کنی که شوهرت بتواند فلان کار را کند. الان مجبوری کار نکنی چون بچه کوچک داری و… . راستش را بخواهید من یک ذره خودخواهم. نه، خیلی خودخواهم. این خیلی خودخواه بودن و ترس از کهنه شدن باعث می شود که محتاط باشم. همیشه دوست دارم جوان باشم و تازه باشم و همه چیز تازه باشد. این خیلی خطرناک است چون من فکر می‌کنم اگر یک روزی کهنه شوم و به این باور برسم که کهنه شدم دچار افسردگی خیلی حادی می شوم که حتی ممکن است خودکشی کنم. همه آرزوی زندگی‌ام هم همین است که خداوند این تازگی را از من نگیرد.»
بازی در نقش یک سگ قطعا تجربه ای متفاوت در کارنامه کاریش به حساب می‌آید. دیدن بازی ستاره‌ای مشهور در نقش یک سگ هم تجربه‌ای متفاوت برای علاقمندان به بازیگری و هنرهای نمایشی است. وی با بازی در نقش «میلو» سگ محبوب «تن تن» روی دیگری از توانایی هایش را به نمایش گذاشت.
نمایش «تن تن و راز قصر موندوس» به کارگردانی آروند دشت آرای در تماشاخانه ایرانشهر با حضور جمعی از تواناترین بازیگران تئاتر روی صحنه رفت .
در سال ۱۳۸۹ هم‌زمان بر سر دو فیلم توقیف شده‌ی «گزارش یک جشن» به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا و «پریناز» حاضر شد.