12 مرد خشمگین

‏12 مرد خشمگین‏ (1957)
‏12 Angry Men‏

8.3
رای شما:
0/10
بر اساس رای 146 کاربر
96 دقیقه
درام, جنایی

خلاصه داستان فیلم سینمایی 12 مرد خشمگین
داستان فیلم درباره ی دوازده مرد در هیات منصفه یک دادگاه است که در زمان تنفس و قبل از اخذ رای نهایی دورهم جمع می شوند. همه اعضا معتقدند که مظنون گناهکار است. او یک پسر هجده ساله است که گمان می رود پدر خود را به قتل رسانده . یکی از اعضای هیات منصفه به نام «دیوید» با رای گناهکار بودن موافق نیست و شک هایی دارد باتوجه به این که تمام حقایق اثبات می کند که فرد مظنون گناهکار است، اعضا کنجکاو می شوند که چگونه دیوید دراین مورد مشکوک است و او دلایل خود را توضیح می دهد…

: هر آنچه از فیلم می توان برداشت کرد:<br/><br/>سکانس اولیه فیلم ساختمان بزرگ یکی از دادگاه های آمریکا را به نمایش می کشد و می توان گفت یکی از معدود صحنه...
سيدرضا اورنگ: در عالم سينما، گاه شاهكارهايي خلق مي‌شوند كه گذشت زمان، نه تنها از ارزش آنها نمي‌كاهد، بلكه بر بهاي‌شان نيز مي‌افزايد. بي‌شك يكي از اين شاهكارهاي تكرار نشدني «12 مرد...
سید آریا قریشی: دوازده مرد خشمگين اولين فيلم سيدني لومت، كارگردان مشهور آمريكايي است. با اين وجود، بسياري از مؤلفه هايي كه در فيلم هاي دوره ي اوج لومت (به خصوص دهه ي...
ای.اچ.وِیلر - نیویورک تایمز: در فیلم دوازده مرد خشمگین «رجینالد رز» (نویسنده فیلم) تمام جزئیات و پیچیدگی‌های این فیلم عالی را از قسمتی به همین نام از سریال «استودیو یک هالیوود» که خود او...
حواشی فیلم 12 مرد خشمگین (0 حاشیه)
سوتی های فیلم 12 مرد خشمگین (0 سوتی)
دیالوگ های فیلم 12 مرد خشمگین (0 دیالوگ)
سوالات نظرسنجی ( 8 سوال)

فیلم ارزش یک بار دیدن را دارد؟


فیلم از لحاظ فنی و هنری باکیفیت ساخته شده است؟


تیم بازیگران، نقش‌ها را خوب بازی کردند؟


داستان و ساختار فیلم غیرتکراری و جدید بود؟


حرف و پیام فیلم، مفید و ارزشمند هست؟


بعد از پایان فیلم به آن فکر می‌کردید؟


فضای فیلم با فرهنگ خانواده شما سازگار است؟


فضای فیلم مناسب کودکان است؟

نظر خود را ثبت کنید
ارزیابی مردم از فیلم 12 مرد خشمگین (از مجموع 18 رای)

ارزش تماشا
9.7
خوش ساخت
8.8
بازیگری
9.2
خلاقانه
10
محتوای مناسب
9.6
تفکربرانگیز
9.7
مناسب خانواده‌
8.1
مناسب کودکان
5
رای شما:
0/10
حداقل کارکتر بررسی: 0 /60
بررسی‌های مردم درباره فیلم 12 مرد خشمگین (13 بررسی)
محمد نجفی
فیلم بسیار فوق العاده و در هیچ زمان از زیبایی و ریتم نمی افتد و بسیار درگیر کننده است با فیلمنامه و کارگردانی بسیار خوب
1 لایک
0 نظر
1398/08/29
سید محمد موسوی
خطر لو رفتن داستان
در تحلیل و بررسی این اثر 4 رُکن شایان ذکر است.
1 فیلمنامه 2 دکوپاژ 3 میزانسن و 4 بازی ها
1:فیلمنامه همانطور که در نقد و خلاصه داستان آمده، نگاهی ست بر چالش 12 مرد که قرار ست گناهکاری یا بیگناهی یک نوجوانِ مظنون به قتل را بررسی کنند. همان هیئت منصفه معروف. فیلمنامه ای پر از کشش و پردیالوگ که این اثر را در زمره سینمای قصه گو قرار داده است. جذابیت فیلمنامه از آن جایی شروع می شود که ما با 1قهرمان و 11 ضدقهرمان روبروییم ولی کم کم در می یابیم که قرارست از تعداد ضدقهرمان ها کم شده و بر تعداد قهرمان ها اضافه گردد. این فراز و نَشیب و این هیجان زایی بسیار دقیق و باریک بینانه طراحی شده است و بیننده را سخت مجذوب و مسحور فیلم میکند.

2: اگر قرار باشد برای کارگردان های ایرانی یک مفهوم صحیح و اصولی از دکوپاژ بیان کنم و مثالی روشن بیاورم؛ باید دکوپاژ این فیلم را مثال بزنم که چطور سیدنی لومت با یک اتاق کوچک و 12 مرد میانسال و جوان و یک موضوع معمولی، دکوپاژی بینظیر و بی بدیل خلق میکند که تمام روان و توجه مخاطب را بطور ششدانگ می خَرَد و از آنِ خود می کند!! مگر می شود در نهایت سادگی، چنین منظره ای خلق کرد که بیننده نتواند لحظه ای چشم از فیلم بردارد؟؟ به جِدّ او کارگردان بزرگی بود.

3:من به زبان انگلیسی وارد نیستم و نتوانستم در تیتراژ آغازین و پایانی، فیلمبردار و صدابردار و طراح صحنه و لباس و نور و نیز چهره پرداز فیلم را بشناسم. اما یقیناً این فیلم از میزانسن فوق العاده ای برخوردار است که توانست در یک فضای بسیارکوچک، همه بازیگران را نشان دهد، استرس و اضطرابشان را نشان دهد، روشنایی روز و سپس تاریکی هوا را نشان دهد، گرمای طاقت فرسا را نشان دهد، خستگی افراد را نشان دهد، تنگیِ فضا و سختی نشستن طولانی مدت رویِ صندلی چوبی را نشان دهد و در نهایت بیننده را مُجاب کند که تمامِ اتفاقات در چندساعت رُخ داده است(این مورد آخر بسیار سخت چون باید مدام بازیگران اصلاح سر و صورت شوند و گریم شان تغییر نکند. حتی عرقی که بر لباس شان نشسته هم باید با سکانس قبل یکی باشد تا گافی در فیلم ایجاد نشود که این نشاندهنده وجود یک منشی صحنه بسیار باهوش و متمرکز است) نوع فیلمبرداری در این فضای تنگ هم باید سخت باشد ولی هیچ پلانِ اضافه ای دیده نمی شود و حتی هیچ پلانِ عقیم و بی موردی. بلکه تمامِ صحنه هایی که باید گرفته میشده گرفته شده و کم و کاستی دیده نمی شود.

4: و بلاخره بازی های سرشار از احساس و بدون تکبر و خودنمایی بازیگران. 12 مرد که افسون کننده و حیرت آور بازی می کنند و در صدر همه آنها"هِنری فوندا(Henry Jaynes Fonda)" قرار دارد که روح بیننده را مُسَخَّرِ بازیِ بی آلایش، ساده اما هنرمندانه خویش میکند. بازیگران کاراکترهای خود را طوری بازی میکنند که باورپذیریِ بی حد و اندازه ای در بیننده ایجاد می شود. شاید کمی تئاترگونه بازی میکنند اما این از نقاط قوت فیلم است. درکل بازی ها را بهتر است خودتان ببینید و قضاوت کنید.

در نهایت باید بگویم دیدنِ این فیلم مانند بسیاری از آثارِ کلاسیکِ سینمایِ هالیوود؛ برای آنهایی که علاقه مند به سینما و حواشیِ آن هستند؛ لازم است. همین :)
3 لایک
0 نظر
1398/01/21
سید محمد موسوی
"دوازده مرد خشمگین"

سینمایِ کلاسیک یه خصیصه بزرگ و ارزشمند با خود به همراه دارد؛ "سادگی"و این خصلت سینمایِ کلاسیک موجب شده بود تماشاگران بیشماری در سراسر دنیا برای دیدن آثارِ‌ کلاسیک، هیجانزده و مشتاق باشند. حتی مخاطب ایرانی در سال های خیلی دور؛ از دیدن فیلم های کلاسیک هالیوود در سینما یا تلویزیون ملّی لذت ببرد-آنهم با صدایِ سحرآمیز دوبلورهای زُبده ایرانی- اما اکنون سینمایِ جهان و به خصوص هالیوود که بالغ بر چهل سال است به سمت سینمایِ فانتزی و تخیلی و غیرآرمانگرا و بهتر بگویم؛ به سمتِ سینمایِ "بفروش" رفته است، نه تنها نگاهَش را از سادگی به سمت زرق و برق و تجملات بُرده است، بلکه بدون نمایش صحنه های س ک س و مبتذل، روزگارَش نمیگذرد و گاه و بیگاه و با ربط و بیربط پلان هایی را در معرض دید عُموم میگذارد که خیلی از مخاطبین جرأت نکنند فیلم را با همسرشان!! ببینند،‌چه رسد به اینکه فیلم را در جمع خانواده و در میهمانی ها پخش کنند!! بطور خلاصه باید گفت آن سادگی جایَش را به انحطاط و فحشا داده است و گویی شیطانِ رجیم پشت پرده سینما می رقصد... بگذریم.
1 لایک
0 نظر
1398/01/21
سید محمد موسوی
"12 Angry Men‏"

از "سیدنی لومت(Sidney Lumet)" دو اثر فوق العاده دیده بودم و فیلم حاضر سومین اثر از او بود که دیدم.برایِ‌ من که عاشق سینمایِ کلاسیک و واقع گرا هستم و آثار رئالیست و دراماتیک را می پسندم؛ دیدن دو شاهکارِ قبلی- بعد از ظهر سگی و سرپیکو با درخشش آل پاچینو- بسیار دلنشین و گوارا بود و دیدن فیلم "دوازده مرد خشمگین" موجب شد به سینمایِ سیدنی لومت ایمان بیاورم.
در هر سه این آثار نشانه هایی از دغدغه کارگردان برای قشر "ضعیف،فقیر،مهجور،مغفول و درمانده" جامعه آن روزهای آمریکا موج می زد. و این دغدغه مندی یعنی لومت رسالتِ اصلیِ هنر را فهمیده و پاسدارِ آن است و خواستار بنمایش گذاشتنِ آن. رسالتی که اکنون دهه ها ست که فراموش شده. چه در هالیوود و چه در ایران. رسالتی که قرار بود به نفع عامِ مردم باشد نه درخدمت متمولین و مرفهین و ثروتمندان جوامع!! بهرحال این هنرمند در این اثر و دو اثر مذکور، داد مظلوم را از ظالم باز می ستاند و این ارزشمند و شایسته تقدیر است.
1 لایک
0 نظر
1398/01/21
محمدرضا*313*
فوق العادست
2 لایک
0 نظر
1397/01/26
علیرضا مسجدجامعی
و دیدنی ...
1 لایک
0 نظر
1396/10/16
مشاهده بررسی‌های بیشتر