مریم معیری: اتفاق‌ها در نفس دیر افتاد. شخصیت‌ها دیر معرفی شدند و در پرداخت آن‌ها نیز تاخیر زیادی صورت گرفت، عکس العمل‌ها دیر اتفاق می‌افتاد، بازی شخصیت اصلی که ناهید بود، دیر خوب شد و...

بی‌نام: در ساعتی که بیننده در شبکه سه مطابق هرسال به عادت متتظر یک سریال طنز یا یک درام خانوادگی سرگرم کننده است با سریالی مواجه می‌شود که تقریبا در دل تاریخ معاصر روایت می‌شود و یک ملودرام عاشقانه و جدی است که هم نیاز به حضور ذهن دارد.

سیدرضا صائمی: نفس را هم می‌توان سریالی سیاسی دانست و هم تاریخی که بستر زمانی آن از کمی قبل از انقلاب آغاز شده و تا آغاز جنگ تحمیلی ادامه می‌یابد. در واقع تاریخ اصلی قصه دهه 60 و رخدادهای آن است که در پس زمینه قصه اصلی؛بازنمایی می‌شود.

محسن غلامی: «و دوباره عشق»؛ بدبختانه البته. جدا بیخیال این عنصر ناشناخته توی فیلمسازی ما بشوید. انگار تا فیلمساز برای قصه‌گفتن کم می‌آورد آویزان آن می‌شود و به غریبانه‌ترین شکل ممکن، سراغش می‌رود.

دامون قنبرزاده: کارگردان برای بازسازی هر چه طبیعی‌تر روزهای پیش از انقلاب، از خانم‌های بدون روسری استفاده کرده است و همین مساله باعث شد کل ممکلت در شوک عظیمی فرو برود.