آرش فهیم: بعد از ۳۰ قسمت جنگ و پرخاش آدم‌ها به هم، ناگهان در سکانس پایانی همه با هم خوش و مهربان شدند تا سازندگان سریال، نشان بدهند که برخلاف سیرالشان، طرفدار خانواده و آشتی هستند!

طاهره لطفی: تمام شخصیت‌های این سریال از بزرگ و کوچک و با هر جایگاهی، دیالوگ‌هایی غیرمحاوره‌ای، ادیبانه و بعضا غیرمعمول را بر زبان برانند، توسط مخاطب قابل پذیرش نیست؛ زیرا اولین سئوالی که به ذهن مخاطب خطور می‌کند این است که مگر ما در مکالمات روزمره‌ی خود اینگونه سخن می‌گوییم؟

محمدامین جمالی: چشم نواز بود!همه چیزش.کارگردانی,فیلمنامه,بازی‌های بازیگران. مخصوصا بازگشت باشکوه و زیبای بازیگرانی چون بهناز جعفری که پس از چندین سال دوری از فیلم‌های خوب و درجه اول دوباره شاهد درخششان بودیم.

منیژه خسروی: سازندگان سریال اگر تیزهوشی می‌کردند و در کنار این همه تلخی و اضطراب موجود در قصه، لحظاتی شیرین جانمایی می‌کردند، اصل حرف‌شان بهتر پذیرفته می‌شد. حالا اما همه در سریال غم دارند ، فریاد می‌کشند و با بهانه و بی‌بهانه گرفتار می‌شوند.