مجتبی لرزنگنه: ساعت پنج عصر، قصه‌ی ساده‌ای دارد و روایتی خوش‌فرم که تا انتها تو را به دیدنِ درام دعوت می‌کند. در این روزهای وانفسا که دیگر تقریباً هیچ فیلم ایرانی را واجد ساده‌ترین و ابتدایی‌ترین خصیصه‌های سینما نمی‌بینیم دیدن ساعت پنج عصر خالی از لطف نیست؛

احسان سالمی: ساعت 5 عصر در عین همه درجا زدن‌ها و ضعف‌های تکنیکی که در خود جای داده، دارای یک نکته مثبت است که نباید به راحتی از کنار آن گذشت. نکته‌ای که توجه به آن مهران مدیری را در عین وجود رقبایی سرسخت تبدیل به ماندگارترین کمدین این سال‌های تلویزیون کرد.

ساناز رمضانی: نام مهران مدیری در کنار یک اثر طنز اجتماعی که در خنداندن مخاطبش موفق است و درعین‌حال خالی و پوچ نیست، می‌تواند ضمانت موفقیت «ساعت ۵ عصر» باشد. به‌هرحال فروش این فیلم هرچقدر هم باشد، اثبات این مدعاست که مهران مدیری، مرد شکست‌ناپذیر سینما و تلویزیون است و احتمالاً حالا حالا هم این موفقیت را واگذار نخواهد کرد.

سینا طهمورثی: به هر ترتیب، تماشای اثر سینمایی مهران مدیری یک تجربه کاملا دلسرد‌کننده از حضور این کارگردان موفق تلویزیونی در سینماست. باید منتظر بود و دید که آیا او قصد ادامه طبع‌آزمایی‌های خود در سینما را دارد یا نه.

احمد رنجبر: «ساعت 5 عصر» برای مهران مدیری از جنبه‌های مختلف اهمیت دارد که یکی از آن‌ها قدرت‌نمایی در گیشه است. او سال‌ها در تلویزیون و شبکه خانگی سریال ساخته و محبوبیت کسب کرده است؛‌پس حق دارد حالا که اولین فلیمش را روانه اکران کرده از ذخیره وجاهت خود برای فروش بالا استفاده کند.

دامون قنبرزاده: به هر حال اولین فیلم مدیری، آبرومند وشسته‌رفته است. صحنه‌های خوبی دارد و بامزه است. او با حساسیت یک هنرمند، به گوشه و کنار جامعه سرک می‌کشد و مشکل‌ها را می‌بیند و به زبان طنز بازگوی‌شان می‌کند.

محمد احمدخانلو: شاید به خاطر این که ذائقه‌‏ی مخاطب سینمای کمدی در این سال‎ها کمی تغییر کرده و فیلم‏های کمدی با مولفه‎های سخیف و اروتیک تمام فضا را گرفته‌‏اند و مجال را از کمدی‎های اجتماعی‎تر و حرف‎دارتر ربوده‎اند. البته ساختار روایی هم جذابیت کافی را ندارد و بیننده حق دارد حین تماشای فیلم چندین بار به ساعت خود نگاه کند.

مهیار محمد ملکی: مهران مدیری با ورود به سینما ثابت کرد که همچون ستاره‌ای بی مثال چه در بحث بازیگری چه فیلمنامه نویسی و چه کارگردانی می‌درخشد و توانایی ارایه جنس کمدی‌ای دارد که قطع به یقین پر هزینه در سایه عدم حضور ستارگان متعدد سینمایی می‌تواند مخاطب را درگیر و محو لحظات مفرح و جذاب خود کند.

مجید محمد زمانی: ساعت ۵ عصر” مهران مدیری، کمدی واقعگرا با رویکر نقد اجتماعیست که نیازمند تامل و رمزگشایی است، از این رو نباید توقع قهقه‌ی مخاطب را داشت. باید دید که آیا این نوع کمدی می‌تواند ذائقه‌ی مخاطبان را عوض کند یا نه؟

رضا رستگار: فیلم ساعت ۵ عصر را نباید با دید کمدی‌های مرسوم سینمای ایران که فقط بدنبال گرفتن خنده از مخاطب هستند نگریست.باید قبول کرد که در ژانر کمدی‌های اجتماعی کم‌تجربه هستیم و هنوز در مرحله‌ی آزمایش و خطا به سر می‌بریم.

کیوان کثیریان: مهران مدیری با کارنامه ای بلند بالا و پروپیمان از کارهای تلویزیونی که تنوع نسبتا قابل قبولی هم در آن دیده می‌شود، حالا اولین فیلم سینمایی‌اش را ساخته. به گمانم اگر توقع از او – که معمولا مبنای قضاوت قرار می‌گیرد- کاملا بر پایه تجربه‌های تلویزیونی او بنا شود، راه به خطا رفته‌ایم.

رسول والی: ساخته‌ای طنز-سوررئال، نا‌امید‌کننده و گنگ که می‌ارزید بخاطرش سالن را ترک کرد! عمیقا امید دارم بعد از این، بیش از این، برند مهران مدیری را دستخوش افول نبینم. "مهران مدیری" برای من "اپل" طنز ایران است. مبادا "نوکیا" شود!

احمد رنجبر: مدیری وظیفه خود دید جامعه و آدم‌ها را به چالش بکشد که اوجش را در «دورهمی» شاهدیم. ا با چنین تفکر و هدفی «ساعت 5 عصر» را نوشته و ساخته. از این منظر فیلمش واجد تحسین است اما در پرداخت ، دوز کمدی را پایین آورده و بر اغراق افزوده.

مدیسا مهراب پور: «ساعت پنج عصر» پایان شجاعانه و بی‌رحمانه‌ای دارد، یک فاصله‌گذاری ناگهانی با تماشاگر که او را به خود میاورد: نامزد قهرمان دوربین/تماشاگران را می‌بیند و از حضور این همه آدم که حالا خود تبدیل به بازیگران زیر دست مهران مدیری در سالن سینما شده‌اند نگاه می‌کند و خشکش میزند.

محسن شهمیرزادی: در «ساعت 5 عصر» عدم بهره‌کشی از سلبریتی‌ها برای جلب نظر مخاطبان است. انگار مدیری برای رقیبانی که با «چهره» می‌فروشند، رجزخوانی کرده و به نظر می‌رسد تلاشش برای رکورد زدن فروش، کوششی باشد در تحقق عبارت «ماچند نفر، شما همه».

سیدمحمدسجاد آمیری کاشانی: مهران مدیری با تجربه پس از 25 سال کارگردانی بالاخره فیلم اولی شد! در ادامه به نقد و بررسی کامل فیلم سینمایی ساعت 5 عصر به همراه تصاویر مراسم اکران خصوصی این فیلم می‌پردازیم. مراسمی که بزرگترین اکران خصوصی تاریخ سینمای ایران نام گرفت.

وحید سعیدی: شاید همین بازگشت موجب شد تا مدیری دوباره به این باور برسد که خودش اگر سرحال باشد می تواند به تنهایی منجی یک پروژه باشد. او اینبار برای اثبات این فرضیه ، عرصه وسیع‌تری را انتخاب کرد و تصمیم گرفت بعد از سال‌ها به سینما ورود کند.

امیر قادری: اگر در انتظار سکانس‌های خند‌ه‌دار متمادی، از آن نوع که در کارهای دیگر مدیری با آن مواجه بوده‌اید، هستید؛ "ساعت 5 عصر" انتخاب مناسب‌ای نیست. اما اگر می‌خواهید حاصل کار کمدین‌ای را ببینید، که همیشه خواسته جدی گرفته شود و به شکل عمیق‌تری با جامعه و تماشاگرش ارتباط برقرار کند، این فیلم نمونه مناسب‌ای است.