افشین علیار: از یک طرف با فیلم هایی مواجه ایم که به معنای واقعی کمدی مبتذل اند و سوی دیگر با اثری مثل دعوتنامه طرف هستیم که اساسا قاب تلویزیون هم برای این فیلم بزرگ است ، فیلم هایی مثل دعوتنامه با چه متر و معیاری ساخته می شوند؟ چه کسی مسئوول تصویب چنین فیلمنامه هایی ست؟

مریم حبیبی: کارگردان مدعیست که موضوع اصلی فیلمش اخلاق است! اما خود به عنوان یک فیلمساز اخلاق را که همان قضاوت های ناعادلانه راجع به تیپ های یک جامعه است را رعایت نمی‌کند.

محمد عبدی: دعوتنامه دقیقا فیلمی آموزشی است. حال چه جایی بهتر از جشنواره فیلم فجر برای دعوت از سینماگران و منتقدان و هنرجویان سینما به منظور تماشای یک فیلم آموزشی.

حسن گوهرپور: پلان‌هایی که با روح فیلمنامه همسان نبودند؛ قدشان کوتاه بود؛ بازی‌ها آنی نبود که نوشتار از تصویر می‌خواست.

علی دشتبان: فیلم با محور قرار دادن فرد روحانی در فیلم نه تنها در جهت رسائل اخلاقی روحانیت حرکتی نکرده است بلکه تلاش می‌کند تقابل با دین را با ارائه تناقضاتی خود ساخته، در فیلمی دینی به نمایش گذارد.