فاطمه سعیدیان: به نظر می‌­رسد توفیقی که داستان ابد و یک روز در پرداختن به قشر ضعیف و شکننده جامعه حاصل کرد؛ سازندگان تابستان داغ را تشویق به الگو برداری و دامن زدن به نوعی ژانر ابد و یک روزی کرد که البته تجربه شکست خورده­ای را به ارمغان آورد.

هنگامه ناهید: فیلم تابستان داغ حکایت روزهای سخت همه‌ی ما در شهرهای بزرگ است. روزمرگی، کم آوردن وقت و دوندگی‌های بسیارمان، بی‌آن‌که لذتی ببریم و وقتی برای نزدیکان‌مان مخصوصا کودکان‌مان بگذاریم. کودکانی که در مصائب قربانی اول و اصلی‌اند.

جواد حیدری: فیلم تابستان داغ با یک رویکرد نمایشی بسیار ساده و آسان تقابل کلیشه زندگی سنت گرای ایرانی را در مقابل سبک زندگی شهری مردن قرار می دهد و حصول نتیجه دراماتیک فیلم مبنایش می شود اهمیت فرزندان اهمیت نسل و فرزندآوری.

کیارش خوشباش: فیلم «تابستان داغ» یک ملودرام اجتماعی، نخستین ساخته «ابراهیم ایرج زاد» روایت گره‌خوردن زندگی دو زوج جوان به‌واسطه مشغله‌های زندگی شهری است.

محسن سلیمانی فاخر: جنس ناامنی مردان«تابستان داغ»از «جامعه» برآمده و عیار ناامنی زن‌های قصه از «خانواده » نشات گرفته است . آنها احساس امنیت ندارند و به شوهران خود بی‌اعتمادند. یکی در طلاق پنهان قرار گرفته و دیگری را مرگ کودکش از این طلاق می‌رهاند .

یاسمن خلیلی‌فرد: «تابستان داغ» فیلمی رابطه محور است؛ بدین معنا که روابط میان شخصیت‌ها نقش اساسی و مهمی در پیشبرد آن دارد. در میان تمامی اتفاقات تلخی که هر دو خانواده را درگیر می‌کند در نهایت صلحی نسبی میان زن و شوهرها به وجود می‌آید که عامل آن همان رویداد تلخ است.

بابک مهرورز: « تابستان داغ » اثر تکه تکه شده‌ای است که می‌توان ردپای آثار دیگر را در آن یافت و خود، چنان خنثی و بی‌رمق است که به‌سختی بتوان نام فیلم را در سال‌های آتی به خاطر سپرد.

ساناز رمضانی: خط داستانی اولین تجربه بلند سینمایی ایرج زاد، جذاب است اما «تابستان داغ» به‌هیچ‌وجه قامت فیلمی که از ذهن یک سینماگر باتجربه آمده باشد را ندارد. پر است از ایراداتی که ذهن بیننده را مشغول می‌کند و به‌جای برقراری ارتباط ذهنی وی با کاراکترها او را به شمارش این اشتباهات در مسیر فیلم‌نامه وا‌می‌دارد.

محسن ظهرابی: بازی‌ها و ریتم فیلم در تدوین بسیار درگیر‌کننده است که گوشه‌هایی از آن یادآور برخی آثار هیچکاک است فیلم حرف زیادی برای گفتن ندارد و از حد یک تجربه اول معمولی تجاوز نمی‌کند. امید آنکه فیلمساز فاصله خود را با دیگر فیلمساز‌ها حفظ کند و فیلم خودش را بسازد.

محمدحسین قلی‌پور: “تابستان داغ” بیشتر به بازسازی یک اثر سینمایی شباهت دارد تا به فیلم مستقلی که قرار است مخاطب را به توجه بیشتر به آینده سازان این سرزمین جلب کند.

احمد عالم زاده نوری: داستان فیلم "تابستان داغ"، هر چند در جزئیات دست به پرداخت‌های موشکافانه می‌زند، اما بر همین "اصلیات گنگ" بنا شده و نمی‌تواند معمای خود را طوری بیان کند که برای مخاطب، شگفت انگیز و پرکشش باشد. بلکه بیشتر سعی می‌کند او را شوک زده کند.

محمدصادق باطنی: این روزها سینمای ایران آکنده است از پدرکشی، دخترکشی، بچه کشی و حتی نوزادکشی. فارغ از اینکه قتل هم آدابی دارد و قاتلی هم مرامی می‌طلبد. در یک کلام تابستان داغ تقلیدی کورکورانه است.

رضا حسینی: بازی‌ها، کارگردانی به‌ویژه از نظر فضاسازی و موسیقی میخکوب‌کننده‌ی فیلم، دست‌کم اغلب تماشاگران و سینمادوستان را در اولین مواجهه می‌تواند مرعوب کند.

محمدرضا مقدسیان: موقعیت‌های داستانی با تم «گفتن یا نگفتن واقعیت»، «ترس و اضطراب از در میان گذاشتن حقیقت»، «ترس از واکنش طرف مقابل بعد از شنیدن این موضوع»، «عذاب وجدان و نگرانی و کشمکش درونی شخصیت‌ها»، «چشم‌پوشی یا پیگیری» و..

حیدر جوادی: پیام فیلم مبتنی بر حفظ ارزش‌های والای خانوادگی، زیاده‌خواهی طبقه متوسط، ترویج زندگی دین مدار مبتنی بر حقیقت‌جویی، اهمیت نسل و مهم جلوه دادن جایگاه فرزندان است.

موسی اسماعیل‌نژاد: با دیدن فیلم مخاطب خود را با جوانب مختلف و دلایل گوناگون وجود فرزند به عنوان مانع اصلی جلوگیری از پیشرفت و ترقی اجتماعی، آشنا می‌سازد.