امیر قادری: "قاتل اهلی" فیلم بزرگ کیمیایی نیست. اما این نسخه‌ای که من دیدم، اثر جمع و جور و شسته‌رفته‌ای است که می‌شود قصه‌اش را دنبال کرد، نکته‌هایی را گرفت، و اگر بتوانیم تناقض‌های موجود در شخصیت اصلی را کنار بگذاریم بخش‌هایی از آن را دوست داشت.

حسن گوهرپور: آدم‌ها و قراردادهای بین آ‌ن‌ها پر از مبالغه و اغراق است، اینقدر این مبالغه از دیالوگ‌ها، رفتارها، روابط علت و معلولی در داستان بزرگ‌تر می‌شود که احساس رستگاری فیلم؛ احساسی که قرار است به مخاطب انتقال یابد و شاید به نوعی روح این فیلمنامه باشد اصلاً در این ماجراها گم می‌شود.

علیرضا نراقی: فیلمساز در عین این‌که برای رفتن به جایی نامعلوم درست عین آدم‌های فیلم عجله دارد، اما مدام پرحرفی می‌کند و چیزی شبیه به شخصیت‌های ابزورد را خلق می‌کند که مدام می‌خواهند کارهای مهم کنند و به جایی بروند اما در نهایت یا در رختخوابند، یا در اتومبیل یا در رستوران

لیلا خرقانی: قاتل اهلی عنوان با معنایی است و با فضا و لحن فیلم سازگاری دارد. از یک سو فهم عنوان قاتل اهلی در فضایی غم‌آلود و سرد مفهوم پیدا می‌کند. چرا یک انسان قاتل اهلی می‌شود؟ اصلا مگر قاتل، اهلی هم می‌شود؟ و از سویی دیگر منطبق بر غم، لحن و حرکت گرمی با خود به همراه می‌آورد.

مریم انصاری: اما شکاف اصلی که به نظر می‌رسد کارگردان از آن غافل است، شکاف بین مخاطبان و فیلم‌هایی است که طبق ادعا قرار است آینه تمام‌نمای زندگی مردم باشند. مخاطبان سال‌هاست که نمی‌توانند با این فرم و این دیالوگ‌های پرطمطراق ارتباط بگیرند و ناچار در هنگام تماشای فیلمی تا این حد جدی، لب به خنده می‌گشایند

حمید رضا امیدی سرور: فیلمی بدون منطق داستانی درست، شخصیت‌های پرداخته شده و پر از دیالوگ اما نه دیالوگ‌هایی که در خدمت فیلم باشد بلکه در واقع به پرحرفی‌های شعاری می‌ماند که همه شخصیت‌ها با زبانی مشابه هم در واقع حرف‌های کیمیایی را درباره این روزگار بیان می‌کنند.

میثم کریمی: « قاتل اهلی » جایی در سینمای مدرن ندارد. در تاثیر مسعود کیمیایی در شکل‌گیری سینمای ایران شکی نیست و هرگز نمی‌توان نقش او را در این سینما انکار نمود اما به نظر می‌رسد که او اعتقادی به تغییر رویه ندارد و ترجیح می‌دهد کماکان براساس افکار دوران « قیصر » ، آثارش را ساخته و روانه سینما نماید.

محمدتقی فهیم: داستان و داستانک‌ها مقوم هم نیستند و برعکس آشفته سازند. این اشکال در آدم‌های فرعی رخ می‌دهند. چون بدرستی روی آن‌ها کار نشده و ضعف پرداخت دارند. تقریبا همه‌شان پر از تناقض هستند . این آدم‌ها بدرستی شناسنامه ندارند.

نیره رحمانی: قاتل اهلی فیلمی خوش عکس است، کارگردانی فیلم در برخی فصل‌ها قابل اعتناست؛ اما کلیت فیلم نه تنها آشفته که به‌شدت بی‌سروته و از همه بدتر بی‌ربط به این روزگار است.

حمید لازمی: قاتل اهلی فیلم زمانه است ، فیلم جدی کیمیایی است و به نظر می‌رسد این حواشی به وجود امده دست اویز کسانی است که نمی‌خواهند حرف فیلم به گوش برسد.

محمدرضا باقری: نسخه فعلی قاتل اهلی فیلم بدی است، طولانی، بی‌ربط، تکه پاره و خسته کننده. شاید با آواربرداری سکانس‌های بهمن، احیا شود.

محمدمهدی شیخ صراف: همه چیز در «قاتل اهلی» به طرز غافلگیرانه‌ای بد است. انگار برای آزاردهنده بودن آنها تلاش زیادی صورت گرفته باشد.

محمدتقی فهیم: کیمیایی نباید فراموش کند وضعیتی که برای متروپل پیش آمد اگر برای قاتل اهلی هم مهیا شود (که بی تردید خواهد شد) دل همه طرفداران سنتی او را به درد خواهد آورد و نیز «او» را در نزد سینمادوستان جدید تمام شده نمایش خواهد داد و این مباد.